حلول ماه رجب ماه پیوند بندگان با معبود مهربان مبارکباد
آرام آرام نسیم خوش آغاز ماه پرفیض الهی فرا می رسد این الرجبیون... گو اینکه با گوش دل نوای خوش دعای سحرماه خدا و طنین ربنای هنگامه افطار از هم اکنون گوش دل و جان مؤمنان را می نوازد، آری ماه رجب با تمام شکوهش آمد.
سلام بر ماه رجب،
ماه پیوند بندگان با معبود مهربان،
ماه بارش باران مهر و محبت الهی،
ماه رسیدن به سر منزل مقصود،
و ماه اُنس شب زنده دارانِ همیشه بیدار با محبوب و معبود بی همتا.
ماه رجب، از ماههای بزرگی است که طلوع سه امام معصوم، امام علی علیه السلام ، امام محمد باقر علیه السلام و امام جواد علیه السلام را در آن شاهدیم و شروع بزرگ ترین جنبش تاریخ بشری، یعنی برانگیخته شدن پیام آور مهر و محبت، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله برای هدایت و سعادت انسانها، در آن اتفاق افتاده است.
همچنین یاد و نام پیشوایان شهید این ماه، حضرت امام موسی کاظم علیه السلام و امام هادی علیه السلام و نیز پیام آور کربلا، زینب کبری علیه السلام گرما بخش دلهای مؤمنان است و نیمه رجب هم، پذیرای معتکفان کوی دوست خواهد بود و شاهدِ خلوتِ مشتاقان.
ادامه مطلب ...
آشنایی با زندگینامه اسعد بن زراره |
نام کامل : ابوامامه اَسْعَدِ بْن زُراره
کنیه : ابوامامه
لقب اسعد بن زراره الخیر
محل زندگی : یثرب
مهاجر : انصار
نسب/قبیله : خزرج بنی نجّارِ
خویشاوندان : سعد بن معاذ
درگذشت : 1ق/623م
محل دفن : بقیع
زمان اسلام آوردن پیش از هجرت در مدینه
نحوه اسلام آوردن در مکه به دست پیامبر اکرم (ص)
نقش های برجسته نقیب النقبای پیامبر(ص) • صحابه
دیگر فعالیتها تبلیغ اسلام در مدینه • از بیعت کنندگان بیعت عقبه
اسعد بن زراره (متوفی 623 میلادی) که اغلب با کنیه اش ابوامامه شناخته می شود، از اصحاب پیامبر اسلام (ص) و اولین رئیسی در مدینه بود که مسلمان شد.
اسرار و آثار تسبیح حضرت زهرا علیهاالسلام
«سبحان الله» تعظیم مقام بلند و با عظمت خدا و منزه دانستن او از آنچه که مشرکان مىپندارند، است و زمانى که بنده این کلمه را مىگوید، همه فرشتگان بر او درود مىفرستند
یکی از اعمالی که بعد از نماز به انجام آن بسیار سفارش ده است ذکر تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها می باشد.
معنای تسبیحات چیست؟ و ارتباط این سه منبع نور چه می تواند باشد؟
شاید بتوان گفت که این 100 واژهی نورانی و تکرار کلمات، تصویری از یک سیر روحانی باشد، یک حرکت آسمانی.
آداب تسبیح حضرت زهرا سلام الله علیها
چنین تسبیح مهمّی آداب خاصّی را نیز میطلبد:
1. این ذکر را در کمال آرامش و تأمین روحی انجام دهید؛
2. بدون تسبیح از کنار سجّاده برنخیزید؛
3. این ذکر را با سرعت انجام ندهید؛
4. قبل از اینکه پاهایتان را حرکت بدهید و از حالت نمازگزار خارج شوید، این ذکر را انجام بدهید
الله اکبر، اولین ذکر تسبیحات حضرت زهرا علیهاالسلام
در تسبیح فاطمى علیهاالسلام، انسان با گفتن «الله اکبر» به نهایت عجز خود اعتراف مىکند و به ناتوانیش به درگاه الهى بارها اقرار مىکند.
میلاد حضرت فاطمه(س)میلاد عصاره خوبیهاست
میلادش تولد بهاراست ؛ تولد آب است و تولد هر چه پاکی و زلالی .
میلادش از هر سو رحمت است. از آن جهت که ادامه ی راه انبیاست.
فاطمه ( س) امتداد راه انبیاست. اگر او نبود، طریق انبیا ابتر می ماند و این سلسله ی پیوسته به بن بست می رسید.
فاطمه، فاطمه نامیده شد؛ چون از هر زشتی و پلیدی بری بود و ناپاکی در او راه نداشت؛ هر چه بود، عصمت بود و عفاف و پاکی .
فاطمه آن گونه بود که هر گاه پیامبر (ص) او را می دید ، تسکین می یافت و او همیشه با یک سبد شکوفه ی لبخند به استقبال پدر می رفت.
فاطمه در خانه ی همسر نیز چنین بود؛ آن سان که علی و فاطمه شایسته ترین زوج جهان بودند.
خانه گلی فاطمه پناهگاه مسکینان و فقیران بود. هر حاجتمندی که از همه جا ناامید می شد، رو به خانه فاطمه می آورد و با دست پر باز می گشت.
صفات فاطمه (س) آن چنان آسمانی است که خداوند در قرآن او را که همراه با همسر و فرزندانش سه شب متوالی غذای افطار خود را به فقرا می بخشند، این گونه می ستاید: و یُطعِمونَ الطعامَ عَلی حُِبّهِ مِسکیناً و یَتیماً و اسیراً ( سوره دهر ، آیه 8 )
ادامه مطلب ...
ولادت ام الائمه حضرت فاطمه (س)
حضرت زهرا (س) در روز بیستم جمادی الثانی در مکه به دنیا آمد
تولد حضرت فاطمه سلام الله علیها
حضرت فاطمه زهرا (س)
حضرت فاطمه (س)، دختر حضرت محمد (ص) و خدیجه دختر خویلد است که در روز در روز 20 جمادی الثانی در مکه به دنیا آمد. درباره سال تولد حضرت زهرا(س) اختلاف نظر وجود دارد (بین ۵ سال پیش از آغاز پیامبری محمد یا ۲ سال پس از آن) اما نظر دیگر سال ۶۰۵ میلادی یا ۵ سال پیش از آغاز دعوت محمد (ص) است.
القاب حضرت زهرا سلام الله علیها
زهرا، صدیقه، طاهره، راضیه، مرضیه، مبارکه، بتول و ...، از جمله القابی هستند که محدثان اسلامی، برای حضرت فاطمه (س)، دختر پیغمبر نوشته اند. از بین القاب حضرت فاطمه(س) لقب زهرا از شهرت بیشتری برخوردار است و گاه با او همراه می آید (فاطمه زهرا) و یا بصورت ترکیب عربی (فاطمهُ الزَّهراء). در واقع لقب زهرا از هر جهت برازندة این بانوست. حضرت فاطمه زهرا(س) چهره درخشان زن مسلمان، فروغ تابناک (تابان) معرفت و نمونه روشن پرهیزگاری و خداپرستی است.
30 حدیث از حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها
حضرت فاطمه(س): گشاده رویى در چهره مؤمن براى صاحبش، بهشت را سبب مى شود
30 حدیث از حضرت فاطمه سلام اللّه علیها
حدیث(1) قالَتْ علیها السلام : وَ هُوَ الا مامُ الرَبّانى ، وَ الْهَیْکَلُ النُّورانى ، قُطْبُ الا قْطابِ، وَسُلالَةُ الاْ طْیابِ، النّاطِقُ بِالصَّوابِ، نُقْطَةُ دائِرَةِ الا مامَةِ.(ریاحین الشّریعة : ج 1، ص 93.)
در تعریف امام علىّ علیه السلام فرمود : او پیشوائى الهى و ربّانى است، تجسّم نور و روشنائى است ، مرکز توجّه تمامى موجودات و عارفان است، فرزندى پاک از خانواده پاکان مى باشد، گویندهاى حقّگو و هدایتگر است ، او مرکز و محور امامت و رهبریّت است.
احادیث حضرت فاطمه(س)
حدیث(2) قالَتْ علیها السلام : ابَوا هِذِهِ الاْ مَّةِ مُحَمَّدٌ وَ عَلىُّ، یُقْیمانِ اءَودَّهُمْ، وَ یُنْقِذانِ مِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ إ نْ اطاعُوهُما، وَ یُبیحانِهِمُ النَّعیمَ الدّائم إنْ واقَفُوهُما.(بحارالا نوار: ج 23، ص 259، ح 8.)
حضرت فاطمه زهرا (س): حضرت محمّد صلّى اللّه علیه و آله و علىّ علیه السلام ، والِدَین این امّت هستند، چنانچه از آن دو پیروى کنند آن ها را از انحرافات دنیوى و عذاب همیشگى آخرت نجات مى دهند؛ و از نعمت هاى متنوّع و وافر بهشتى بهره مندشان مى سازند.
احادیث حضرت فاطمه زهرا (س)
حدیث(3) قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء سلام اللّه علیها: نَحْنُ وَسیلَتُهُ فى خَلْقِهِ، وَ نَحْنُ خاصَّتُهُ وَ مَحَلُّ قُدْسِهِ، وَ نَحْنُ حُجَّتُهُ فى غَیْبِهِ، وَ نَحْنُ وَرَثَةُ اءنْبیائِهِ.(شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید: ج 16، ص 211.)
حضرت فاطمه زهرا (س): ما اهل بیت پیامبر وسیله ارتباط خداوند با خلق او هستیم، ما برگزیدگان پاک و مقدّس پروردگار مى باشیم، ما حجّت و راهنما خواهیم بود؛ و ما وارثان پیامبران الهى هستیم.
تعریف قنوت
قنوت در لغت به طور مطلق به معناى خضوع وفرمانبردارىوتسلیم بودن است، وبه دعا ونماز وپرستش نیز به عنوان مصداقهاىخضوع وتبعیت از خداوند، قنوت گفته مىشود. امادر اصطلاحفقهى، قنوت، دعا به شیوه خاص ودر موقعیت مخصوصى از نمازاست.
1 - قنوت عبارت است از دعا کردن با بلند کردن دستهادر مقابلصورت به گونهاى که کف دستها به طرف آسمان وپشت دستها به سوىزمین باشد، ودر اغلب نمازها بعد از خواندن حمد وسوره وقبل ازرکوع رکعت دوم، انجام مىشود، واگر نماز گزار بدون بلند کردندستها، دعا بخواند، ثواب دعا را - ان شاء اللَّه - خواهد داشت.
2 - قنوت در همه نمازهاى واجب ومستحب، مستحب است، ودرنمازهاى واجب یومیهاى که با صداى بلند خوانده مىشودمخصوصاً در نمازهاى صبح ومغرب وجمعه وهمچنین در نماز وتر،استحباب آن مؤکد است.
3 - استحباب قنوت - همانطورکه گفتیم - فقط یکبار قبل از رکوعرکعت دوم هرنماز است مگر در موارد ذیل که موقعیت وترتیبخاصى دارد:
الف - نماز عیدین: نماز عید فطر وعید قربان، پنج قنوت در رکعتاول وچهار قنوت در رکعت دوم دارد.
ب - نماز آیات: این نماز دویا پنج قنوت دارد که در جاى خود - انشاء اللَّه - به آن اشاره خواهد شد.
ج - نماز جمعه: نماز جمعه دوقنوت دارد یکى قبل از رکوع رکعتاول ودیگرى بعد از رکوع رکعت دوم.
د - نماز وتر: در نماز وتر نیز به پیروى از امام کاظمعلیه السلام دعا بعد ازرکوع مستحب است.
4 - در قنوت، خواندن ذکر مخصوص شرط نیست بلکه جایز استنمازگزار هردعا وذکر ومناجاتى را که بخواهد بخواند، وصلواتبرپیامبرصلى الله علیه وآله بفرستد، وبراى خود وپدر ومادر ومؤمنین ومؤمناتطلب آمرزش نماید.
همچنین جایز است قرآن، مخصوصاً آیات مشتمل بردعا رابخواند، ولى بهتر این است که دعاها وذکرهاى منقول از پیامبرصلى الله علیه وآلهوائمه طاهرینعلیه السلام خوانده شود که بهتر از همه کلمات فرج است:
لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ الْحَلِیمُ الْکَرِیمُ، لَا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ الْعَلِیُالْعَظِیمُ، سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ السَّمَواتِالسَّبْعِ وَرَبِّ الْأَرَضِین السَّبْعِ، وَمَا فِیهِنَّ وَمَا بَیْنَهُنَّ وَمَا فَوْقَهُنَّ وَمَا تْحتَهُنَّ، ورَبِّ الْعَرْشِالْعَظِیم، وَالْحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ الْعَالَمِینَ.
5 - جایز است به غیر عربى دعا بخواند گرچه احوط ترک آن است.
6 - بهتر این است که قنوت را باصلوات برپیامبر وآل او آغاز کند وباصلوات براو وآل او ختم نماید بلکه بهتر است در وسط قنوت همصلوات بفرستد.
7 - مستحب است قنوت در نماز مخصوصاً در نماز وتر طول دادهشود.
8 - در همه نمازها - چه نمازهایى که بلند خوانده مىشود یاآهسته -مستحب است قنوت باصداى بلند خوانده شود، حتى مأموم، در نمازجماعت، در صورتیکه امام جماعت صداى او را نشنود.