گناهی که شیطان هم از آن بیزار است!

  گناهی که شیطان هم از آن بیزار است! 

 

تهمت و بهتان به اندازه اى زشت و زننده است که حتى شیطان هم از انجام دهنده آن دو بیزارى مى جوید. شیطان از رفتارهاى زشت و اعمال خلاف استقبال مى کند؛ ولى برخى از رفتارهاى ناروا آن قدر زشت و پلیدند که شیطان هم آن ها را تاءیید نمى کند. یکى از این اعمال ، نابود کردن وجهه افراد در جامعه ، و ریختن آبروى آن ها به وسیله بهتان یا تهمت است .

تهمت آثار شومى هم براى تهمت زننده و هم براى تهمت زده شده به بار مى آورد که مى توان آن ها را در دو عنوان ذیل جاى داد:

1 - پیامد تهمت بر بعد معنوى انسان
در روایتى از امام جعفر صادق (علیه السلام ) در این باره آمده است :

اذا اتهم المومن اخاه انماث الایمان من قلبه کما ینماث الملح فى الماء[1].
آن گاه که مومن به برادر مومنش تهمت زند، ایمان در دل او ذوب مى شود؛ همان گونه که نمک در آب ذوب مى شود.

همان طور که از این روایت بر مى آید، تهمت موجب از بین رفتن ایمان مومن مى شود.

در توضیح این مطلب باید گفت که بسیارى از اعمال انسان بر ایمان او تاثیر مى گذارد. همچنین درباره این اعمال ، دو حالت "انجام " و "ترک" وجود دارد که هر دو حالت ، در بعد ایمانى او موثر است . ترک واجبات از سویى و انجام گناهان از سوى دیگر، ایمان انسان را ضعیف مى کند. "ترک واجب"و "انجام حرام " را مى توان دو گونه از کفر عملى به شمار آورد که "انجام حرام " شامل "تهمت " هم مى شود و ضعف و نابودى ایمان را در پى دارد.
 

این که خداوند در قرآن کریم به عصر سوگند یاد کرده، منظور چیست؟

این که خداوند در قرآن کریم به عصر سوگند یاد کرده، منظور چیست؟ 

 

این که خداوند در قرآن کریم به عصر سوگند یاد کرده، منظور چیست؟ آیا مربوط به عصر پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ یا امام زمان (عج) است یا عصر بعد از ظهور؟
کلمه عصر یکی از مواردی است که مورد قسم خداوند واقع شده، در قرآن هر جا چیزی مورد قسم خداوند واقع شود، نشان دهندة عظمت و اهمیّت آن چیز است.

واژه عصر به معنای فشردن است مثلاً «عصر الثوب»، یعنی فشردن لباس است تا آب آن خارج شود.

برخی از احتمالاتی که مفسران در مورد این کلمه داده‌اند عبارتند از:
1. بعضی گفته‌اند: عصر اشاره به همان وقت عصر (= بعداز ظهر) است. دلیل این گروه این است که در اوّل بعضی از آیات قرآن به آغاز روز قسم و سوگند یاد شده است. مثل والضحی[1]‌، و الصبح اذا اسفر[2]. به این دلیل به عصر قسم یاد شده که این وقت از روز، زمان دگرگونی نظام زندگی و حیات انسانهاست و کارهای روزانه پایان می پذیرد، پرندگان و حیوانات به لانه‌های خود می‌روند، خورشید غروب می‌کند و هوا کم‌کم تاریک می‌شود؛ لذا این دگرگونی انسان را متوجه خداوند لایزال و قدرت او می‌نماید.

2. بعضی گفته‌اند: اشاره به سراسر زمان و تاریخ بشریت است که پر از درسهای عبرت و حوادث است؛ لذا شایستة قسم خوردن است.

چگونگی فتنه سقیفه و غصب خلافت برحق امیرالمؤمنین علی(ع) و هجوم به خانه وحی

چگونگی فتنه سقیفه و غصب خلافت برحق امیرالمؤمنین علی(ع) و هجوم به خانه وحی

 

ارتحال پیغمبر (ص)

«و ما محمد الا رسول قد خلت من قبله الرسل‏» (1)

ناگهان از درون خانه عایشه شیونى برمى‏خیزد.پیغمبر خدا بدیدار خدا رفت!این خبر چون صاعقه بر سر مردم فرود مى‏آید.پیغمبر مرده است.در آن لحظه‏هاى پر اضطراب و در میان موج گریه و آه و افسوس ناگهان فریادى سهمگین بگوش مى‏رسد:

-نه!هرگز!دروغ است!دروغ مى‏گویند!محمد نمرده است!او نمى‏میرد!آنکه چنین سخنى مى‏گوید منافق است!او بدیدار خدا رفت!او چون عیسى مسیح است که بآسمان عروج کرد!او چون موسى بن عمران است که چهل شب در کوه طور بسر برد!بخدا هر کسى بگوید محمد مرده،دست و پاى او را مى‏برم (2) .

-عمر چه مى‏گوئى؟این حرفها چیست؟

-ابو بکر!تو هم مى‏خواهى بگوئى محمد مرده؟

-آرى او مرده!مگر کلام پروردگار را فراموش کرده‏اى که خطاب بدو مى‏فرماید.«تو مى‏میرى و دیگران هم مى‏میرند» (3) .

-مثل اینکه براى نخستین بارست این آیه را مى‏شنوم.حالا چه باید کرد؟

-معن بن عدى و عویم بن ساعده مى‏گویند سعد بن عباده با کسان خود به سقیفه رفته‏اند تا جانشین پیغمبر را بگزینند.ممکن است انصار با سعد بیعت کنند و از ما پیش بیفتند.معن مى‏گوید فتنه‏اى آغاز شده و شاید خدا آنرا بوسیله من بخواباند (4) تا دیر نشده باید به سقیفه برویم.
 

پیمان شکنی گناهی نا بخشودنی

پیمان شکنی گناهی نا بخشودنی

در روایت زیبایی حضرت باقر ـ علیه السّلام ـ می‌فرماید: چهار چیز است که عقوبتش زودتر از هر چیز می‌رسد.

1ـ کسی که به او احسان کنی و در عوض نیکی با تو بدی کند.

2ـ کسی که تو به او ستم نکنی و او به تو ستم کند.

3ـ کسی که در امری با او عهد کنی تو وفا کنی و او به تو مکر و خیانت کرده، به آنچه عهد کرده وفا نکند.

4ـ کسی که به رحم خود صله کند و آن رحم از او ببرد. (خصال شیخ صدوق)

وفای به عهد و پیمان یکی از فرایض و از جمله آداب معاشرت و حسن سلوک با مردم به شمار می رود که در قرآن مجید و روایات اسلامی به این امر فوق العاده اهمیت داده شده است.
و البته از گناهانی که به کبیره بودنش تصریح شده، وفا نکردن به عهد و پیمان است چنانچه حضرت امام صادق ـ علیه السّلام ـ بر کبیره بودنش به آیه‌ 25 از سوره‌ رعد استشهاد می‌فرماید «کسانی که پیمان خدای را پس از بسته شدنش میگسلند و می‌برند آنچه خداوند امر به پیوند آن فرموده و در زمین فساد می‌کنند برای ایشان دوری از رحمت خداست و بر ایشان سرای بدی است که دوزخ است.»

 پیمان شکنی نفاق می‌آورد!

در زیارت اربعین، از حادثه عاشورا چنین گزارش شده است که؛ کسانی برای کشتن امام حسین (علیه السلام) ˜هم‌دست و هم‌داستان شدند که دنیا فریبشان داد و بهره خویش را به چیزی فرومایه و بی‌ارزش فروختند و آخرت خود را به بهای ناچیز و اندک معامله کردند  و از روی تکبر، در هواپرستی خود غوطه خوردند و تو و پیامبرت را به خشم آورده، پیروی از اهل دشمنی و نفاق کردند

در بزرگی این گناه همین بس که نفاق را در قلب می‌رویاند و ساعت مرگ با کفر مرده و در زمره‌ی منافقین محشور می‌گردد. بنابراین پیمان شکنی و دروغ‌گویی سبب نفاق است که در دل می‌ماند و با آن شخص می‌میرد. 

ثواب صلوات بر حضرت زهرا (س)

ثواب صلوات بر حضرت زهرا (س)

 

یکى از عبادت‎هاى دینى درود و صلوات فرستادن بر حضرت ختمى مرتبت و اهل بیت معصوم آن حضرت است. این عبادت ریشه قرآنى دارد و خداوند متعال در قرآن به آن دستور داده است. «ان الله و ملائکته یصلون على النبى یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما.» (1)

در روایتى از پیامبر(صلى الله علیه و آله) آمده است که درود فرستادن بر حضرت فاطمه زهرا (ع) آثار معنوى بالایى دارد و در قیامت ‏شایستگى الحاق به پیامبر اکرم(ص) را براى انسان فراهم مى‏ کند. پیامبر اکرم (ص) فرمود:

«یا فاطمة من صلى علیک غفر الله له، و الحقه بى حیث کنت من الجنة؛ اى فاطمه! هر کس بر تو صلوات بفرستد خداوند او را مى ‏آمرزد و در هر جاى بهشت که باشم وى را به من ملحق سازد.»

کیفیت صلوات بر حضرت زهرا (س) چنین است:
« اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ » (2)

=====================

پی نوشت ها:
 1- احزاب/56 .
 2- معجم صحیفة الزهراء، شیخ جواد قیومى .

منبع:shafaqna.com



بردگی دائمی!!

بردگی دائمی!! 

انسان با طمع‌ورزی، ارزش و منزلت انسانی خود را از دست داده و خود را اسیر متاع بی‌ارزش دنیا کرده و عزّت خود را در مقابل آن می‌فروشد و آبروی خود را از کف می‌دهد.

طمع از جمله رذائل هلاک کننده و یک بیماری اخلاقی است که در لغت به معنای تمایل نفس به چیزی از روی آرزوی شدید است و در اصطلاح قرآنی توقع داشتن و حریص بودن در اموال و زندگی مردم. زیاده خواهی و طمع باعث می شود که انسان از آن چه دارد لذت نبرد و در واقع انسان طمعکار ذلت و خواری را به جان خود می خرد و از عزت و کرامت و شرافت انسانی دور می شود. امام موسی کاظم علیه السلام در اندرز به هشام می فرماید: از طمع بپرهیز و به آن چه مردم دارند، چشمداشتی نداشته باش، چشمداشت به مخلوق را در خود بمیران؛ زیرا طمع و چشمداشت کلید هر خواری است و عقل را می دزدد و انسانیت ها را می برد و آبرو را می آلاید و دانش را از بین می برد.

طمع نفس فرد طمع کار را تحت اختیار و کنترل خود قرار می دهد و در واقع این شخص از این خصلت ناپسند خود پیروی تام کرده و در واقع برده‌ی او می‌شود. به همین دلیل در روایت آمده است که «طمع، بردگی دائمی است» (بحارالانوار، ج 70، ص 170) یعنی کسی که گرفتار رذیله‌ی طمع‌ورزی شده، تا زمانی که این خصلت در او وجود دارد، برده‌ی طمع کاری و هوای نفس خود است و تنها با کنار گذاشتن این خصلت ناپسند، از بردگی رهایی پیدا می‌کند.  

مهم ترین صفت بازدارنده انسانی!

مهم ترین صفت بازدارنده انسانی!

 

به هر حال انسان در زندگی دنیایی خود همواره با کمبودها، موانع و آفاتی روبرو می شود که به واسطه ی آنها نعمتها از کفَش میرود یا شاید در  معرض برخی تمایلات نفسانی قرار گیرد که همه ی این موارد ابزار آزمایش انسان توسط خدای متعال به شمار می آیند.

رسول اکرم صلى الله علیه و آله  فرمود: صبور سه نشانه دارد : اول آن که سستى نمى کند ، دوم آن که افسرده و دلتنگ نمى شود و سوم آن که از پروردگار خود شِکوه نمى کند ؛ زیرا اگر سستى کند، حق را ضایع کرده، و اگر افسرده و دلتنگ باشد شکر نمى گذارد و اگر از پروردگارش شکوه کند او را معصیت کرده است. (علل الشرایع، ج2، ص498، ح1)

یکی از خصلت ها و فضلیت های انسانی تحمل و بردباری بر مشکلات و سختی هایی است که از هر سوی به انسان هجوم می آورد. در واقع عام ترین و مهم ترین صفت انسانی بازدارنده «صبر» است ولی به هر حال انسان در زندگی دنیایی خود همواره با کمبودها، موانع و آفاتی روبرو می شود که به واسطه ی آنها نعمتها از کفَش میرود یا شاید در  معرض برخی تمایلات نفسانی قرار گیرد که همه ی این موارد ابزار آزمایش انسان توسط خدای متعال به شمار میآیند، در این بین فقط افرادی از میان موانع و مشکلات، سلامت به مقصد میرسند که با صبر، به قضای الهی راضی شده و تمایلات نفسانی را حبس نموده، و تسلیم امر خداوند گشتند. 

ربا جنگ با خدا

ربا جنگ با خدا

 

شما برای دریافت وام به بانک مراجعه میکنید و با سود حدود 20 درصد اگه شانس بیارید وام میگیرید.

شعبده باز‌ی بانکها

اما اشکال کار اینه که بانک با ترفندهای خاص به شما القا میکنه سود وام 20درصده.
ولی درحقیقت حدود 40 تا 50 درصد ازشما سود میگیره.
میگید 10میلیون وام میخوام میگن 14میلیون باز پرداختشه.

یعنی 4میلیون سود که به عبارتی 40 درصد از 10میلیون وام شماست.

با یه حساب سرانگشتی راحت میشه پی به این روش ناعادلانه برد.

فقط حواستون باشه هر مقدار وام میگیرید بپرسید باز پرداختش چقدره و اون مبلغ سود کل رو نسبت به وامتون حساب کنید بالای40 درصد سود میشه .

تازه این سوای دیرکرد و کارمزد و... هست.

بعضی مواقع با دیرکردها سر از 80و100 درصد یابیشتر درمیاره و این رباست و ربا جنگ با خداست و مطمئن باشید در بازپرداختش به مشکل برمیخورید چراکه خدا با ربا بشدت مخالفه و ربا گیرنده ودهنده قطعا به مشکل مالی بدتری برخواهند خورد.

و همینطور سود شرکتهای لیزینگ و...

بسیاری از مراجع دینی با آن به وضوح مخالفت کرده اند.

ریشه این همه مشکلات مالی کشور ما روهم میشه در این سیستم ربوی جستجو کرد.
اگه همه ما به سیستم الهی قرض الحسنه رو بیاریم قطعا همه مشکلات مالی مردم به راحتی حل میشه.

جنبش مردمی ممانعت از جنگ با خدا reba.ir

نعمتی مشترک میان زنان و مردان بهشتی

نعمتی مشترک میان زنان و مردان بهشتی

 

از جمله موارد نعمت های بهشتی که پیرامون آن سوالات و ابهاماتی بوجود آمده است، نعمت متنعم شدن از حورالعین است. برخی با توجه به سیاق برخی از آیات اینگونه سوال می کنند، در بهشت به مردان وعده ی حورالعین داده شده، پس زنان چه پاداشی می گیرند؟

قران کتابی جامع در راستای هدایت و تربیت بشری است و تمامی ابعاد آن در این راستا نقش ویژه ایی ایفا می کنند. یکی از این ابعاد، توجه به وعده(1) و وعیدهایی (2) است که در قرآن آمده که نقش اساسی را در تربیت آدمی و ایجاد انگیزه ی وی دارد. (3)

فلسفه ی اصلی از بیان این وعده های الهی، ایجاد انگیزه برای تربیت انسان است یعنی خداوند متعال با بیان این دسته از آیات، موجب می شود که آدمی در راستای اصلاح امور خود گام بردارد؛ چرا که خصلت ذاتی انسان به گونه ای است که تا میل به انجام کاری در وجودش نباشد، آن را انجام نمی دهد، بنابراین وعده های الهی انگیزه ای برای ایجاد چنین میلی در انسان می باشد.

نکته ی اولیه و مهمی که در بیان نعمت ها و نقمت های اخروی باید توجه داشت این است که همه این موارد، برای زن و مرد یکسان است و مختص به گروهی خاص نمی باشد؛ چنانچه در آیات شریفه ی قرآن نیز به ان اشاره شده است: « وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها وَ مَساکِنَ طَیِّبَةً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَکْبَرُ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ (توبه/72) " خداوند به مردان و زنان با ایمان، باغهایى از بهشت وعده داده که از زیر درختانش نهرها جارى است، جاودانه در آن خواهند بود، و مسکن‏هاى پاکیزه در این بهشت جاودان دارند، همچنین خشنودى پروردگار که از همه اینها بالاتر است و این است رستگارى بزرگ".»
 

سابقه سحر در ادیان مختلف

سابقه سحر در ادیان مختلف

 

سحر ازجمله موضوعاتی است که از گذشته تاکنون مورد ابتلاء مردم جوامع مختلف بوده و هست. ازاین‌رو در زمانه‌ای مختلف برخی از این مقوله در جهات منفی استفاده کرده و از آن سوءاستفاده کرده‌اند. این موضوع تا جایی پیش رفته است که مخالفان انبیاء الهی به ایشان تهمت سحر می‌زدند. ازاین‌رو بررسی سحر در ادیان الهی و اقوام مختلف به بررسی چیستی سحر در میان ایشان از اهمیت خاصی برخوردار است.

کسانی که در موضوع سحر و ساحری تحقیقاتی داشته‌اند معترف‌اند که تاریخ دقیقی برای آن نمی‌توان مشخص کرد. درنتیجه به‌سادگی نمی‌توان گفت اولین کسی که از سحر استفاده کرد چه شخص یا قومی بوده است. ازاین‌رو برخی برای سحر قدمتی به درازای تاریخ بشر قائل می‌شوند و معتقدند تاریخ سحر به چندین هزار سال قبل می‌رسد.

مؤید این مطلب که سحر و ساحری قدمتی طولانی دارد، آن است که این مطلب از رموز و تصاویر اساطیری که در باستان‌شناسی به‌دست‌آمده، ثابت می‌شود. از طرف دیگر در کتاب مقدس مسلمانان، قرآن کریم اشاره‌هایی به این مطلب شده است. نمونه‌ای که قرآن به آن اشاره دارد آن است که هر پیامبری که از سوی خداوند برای هدایت بشر برگزیده شد، تهمت سحر به او می زندند. «کذَلِک مَا أَتَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ [سوره ذاریات، آیه 52] این‌گونه است که هیچ پیامبری قبل از این‌ها به‌سوی قومی فرستاده نشد مگر اینکه گفتند او ساحر است یا دیوانه!» لذا اشاراتی در منابع مختلف راجع به این موضوع شده است. [1]