بازبه زنجیر زلف یار مرا میکشد

بازبه زنجیر زلف یار مرا میکشد

ناوک مژگان اوصد چو مرا می کشد

در دل زارم بود داغ غم عشق او

رشته عشقش نگر،میکشد و می کشد

بر در او صد چو ما حظ گدایی برند

چون که گدایش شوی،ناز،تو را می کشد

در طلب وصل او،کار همه انتظار

صبر به هجران او طاقت ما می کشد

طالب وصلی بیا، دم زجدایی نزن

زنده کند نام او،گرچه غمش می کشد

صبح ظهورش رسید،صبر نما اندکی

عاقبت عشق او،صبر مرا می کشد

الهم عجل لولیک الفرج.آمین
شعر:محسن حسینی