شیعیان به چه دلیل بر تربت سجده می کنند؟

شیعیان به چه دلیل بر تربت سجده می کنند؟



سنت رسول الله (ص)، ائمه هدی (ع) و اصحاب و تابعین بر لزوم سجده کردن بر زمین و آنچه از آن می روید به جز خوردنی ها و پوشیدنی هاست و اینکه رسول خدا (ص) و اصحاب روی خاک نماز می خواندند مورد قبول همه ی مذاهب است.

وهابیان سجده بر خاک یا تربت شهیدان را به معنای پرستش آنها و نوعی شرک می‌شمارند و می­گویند چرا روی مهر نماز می­خوانید؟ این کار شرک و بت­ پرستی است، به همین جهت در مکه و مدینه حجاج شیعه را ازسجده بر روی مهر بر حذر می‌دارند. در همین زمینه صالح فوزان عضو هیئت افتای سعودی می‌نویسد: سجده بر تربت اولیا اگر به قصد تبرک به تربت و تقرّب به اولیا باشد شرک اکبر محسوب می‌شود و اگر مقصود تقرّب به خداوند متعال باشد با اعتقاد به این که این تربت همانند زمین مسجدالحرام و مسجدالنبی و مسجدالاقصی فضیلت دارد بدعت در دین به شمار می‌رود! [۱]
 

خلاصه ای درباره امام حسین (ع) و واقعه ی کربلا

خلاصه ای درباره امام حسین (ع) و واقعه ی کربلا

خلاصه ای از زندگانی امام حسین علیه السلام
ولادت
در روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت (1) دومین فرزند برومند حضرت على وفاطمه , که درود خدا بر ایشان باد, در خانه وحى و ولایت چشم به جهان گشود. چون خبر ولادتش به پیامبر گرامى اسلام (ص ) رسید, به خانه حضرت على (ع ) و فاطمه (س ) آمد و اسما (2) را فرمود تا کودک را بیاورد.اسما او را در پارچه اى سپید پیچید و خدمت رسول اکرم (ص ) برد, آن گرامى به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفت.(3)

به روزهاى اول یا هفتمین روز ولادت با سعادتش , امین وحى الهى , جبرئیل  فرود آمد و گفت : سلام خداوند بر تو باد اى رسول خدا, این نوزاد را به نام پسر کوچک هارون (شبیر) (4) که به عربى (حسین ) خوانده می شود نام بگذار.(5)چون على براى تو به سان هارون براى موسى بن عمران است , جز آن که تو خاتم پیغمبران هستى .و به این ترتیب نام پرعظمت حسین از جانب پروردگار, براى دومین فرزند فاطمه (س ) انتخاب شد.

به روز هفتم ولادتش , فاطمه زهرا که سلام خداوند بر او باد, گوسفندى را براى فرزندش به عنوان عقیقه (6) کشت, و سر آن حضرت را تراشید و هم وزن موى سر او نقره صدقه داد. (7)

حضرت آیت الله محمدرضا مهدوی کنی، پیر خبرگان دعوت حق را لبیک گفت.

حضرت آیت الله محمدرضا مهدوی کنی، پیر خبرگان دعوت حق را لبیک گفت.

از مدینه تا کربلا همراه با سیدالشهداء

از مدینه تا کربلا همراه با سیدالشهداء



از مدینه تا کربلا همراه با سیدالشهداء

فلسفه قیام ابی عبدالله الحسین (علیه السلام) را در سخنان آن حضرت  در آغاز حرکت از مدینه و موضع‌گیری‌های ایشان در برابر حوادثی که در منزلگاه‌های میان راه روی داده است می‌توان یافت.

مدینه
زمان: نیمه دوم ماه رجب سال 60 هجری
حاکم وقت مدینه (ولید بن عتیقه) پس از مرگ معاویه دستور یافت تا از امام حسین (علیه السلام) برای یزید بیعت بگیرد. حضرت فرمود: «... یزید فردی است شرابخوار و فاسق که به ناحق خون می‌ریزد و اشاعه‌دهنده فساد است و دستش به خون افراد بی‌گناه آلوده گردیده و شخصیتی همچون من با چنین مرد فاسدی بیعت نمی‌کند.»
وقتی مروان بن حکم بیعت با یزید را از حضرت درخواست کرد امام حسین(علیه السلام) فرمود: ای دشمن خدا! دور شو، من از رسول خدا شنیدم که فرمود: «خلافت بر فرزندان ابوسفیان حرام است اگر معاویه را بر فراز منبر من دیدید او را بکشید.» و امت او چنین دیدند و عمل نکردند و اینک خداوند آنان را به یزید فاسق گرفتار کرده است.

امام حسین(علیه السلام) در شب 28 رجب سال 60 هجری همراه با بیشتر خاندان خویش و بعضی یاران، پس از وداع با جدش پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) از مدینه به طرف مکه حرکت کرد.

امام حسین(علیه السلام) هدف خروج از مدینه را در وصیتنامه‌اش چنین بیان می‌کند:
«... و جز این نیست که برای اصلاح در میان امت جدم خارج شدم. می‌خواهم امر به معروف و نهی از منکر کرده و به راه و روش جدم (رسول خدا) و پدرم علی (علیه السلام) رفتار نمایم.

آیت الله اکبر(امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب ع)

آیت الله اکبر(امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب ع)

علی عالی اعلا، ولی والی والا 

وصی سید بطحا، به حکمش جمله ما فیها

قوام جسم را جوهر، زمانی روح را رهبر

کلام نیک پیغمبر، ولی ایزد دانا

حدیثی خاطرم آمد که می‌فرمود پیغمبر

به اصحابش شب معراج سر لیله الاسرا

به طاق آسمان چهارمین، دیدم من از رحمت

هزاران مسجدی اندر درون مسجد اقصا

به هر مسجد هزاران طاق، هر طاق محرابی

به هر محراب صد منبر، به هر منبر علی پیدا 

بیست و پنجم ذی الحجه روز سوره هل اتی (انسان) در شأن اهلبیت (علیهم اسلام) ؛ بر عموم شیعیان جهان مبارک باد.

بیست و پنجم ذی الحجه روز سوره هل اتی (انسان) در شأن اهلبیت (علیهم اسلام) ؛  بر عموم شیعیان جهان مبارک باد.

1.یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یخََافُونَ یَوْمًا کاَنَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا(7)وَ یُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلىَ‏ حُبِّهِ مِسْکِینًا وَ یَتِیمًا وَ أَسِیرًا(8)إِنمََّا نُطْعِمُکمُ‏ْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنکمُ‏ْ جَزَاءً وَ لَا شُکُورًا(9)إِنَّا نخََافُ مِن رَّبِّنَا یَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِیرًا(10)فَوَقَئهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَالِکَ الْیَوْمِ وَ لَقَّئهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُورًا(11)وَ جَزَئهُم بِمَا صَبرَُواْ جَنَّةً وَ حَرِیرًا(12) سوره انسان آیات 7 الی 12 ( به نذر وفا کنند و از روزی که شر آن انکار ناپذیر است بیم دارند ، و غذا را با آنکه دوست دارند ، به مستمند و یتیم و اسیر دهند ( و گویند ) ما شما را فقط برای رضای خدا غذا می دهیم و از شما پاداشی و سپاسی نخواهیم ، ما از پروردگارمان از روزی گرفته و سیاه می ترسیم ، پس پروردگاراشان از شر این روز نگاهشان دارد و تازه روئی و سُرور پیششان آرد و برای آن صبر که کرده اند بهشت و دیبا پاداششان می دهد ) در تفسیر قمی از عبدالله بن میمون قداح از امام صادق (ع) روایت می کند که فرمود : نزد فاطمه (علیها سلام ) مقداری جو موجود بود ، آن حضرت آنها را آرد کرد و مقداری نان پخت ، همین که خواستند استفاده کنند ، شخصی مسکینی وارد شد و گفت خدا به شما رحمت فرستد از آنچه را در اختیار دارید مرا اطعام کنید .  

عملی که ثوابش در قران نیست

عملی که ثوابش در قران نیست

 

 

یکی از سفارشات وارده در روایات مسئله نماز شب است  امام جعفر صادق علیه‏‌السلام در این خصوص می فرمایند:

 

 هر کـار نـیکى که بـنـده مى‏‌کند در قــرآن برایش ثوابى ذکر شده است مگر نماز شب که از بس نزد خدا پر اهمیت است ثواب آن را معلوم نکرده است و فرموده: "پهلوهایشان از بسترها جدا مى‏‌شود ... و هیچ کس نمى‏‌داند به پاداش آنچه انجام داده‌‏اند، چه چیزى براى آنان ذخیره ساخته‏‌ام ، که مایه روشنى چشم ایشان است.

 

 متن حدیث:

 

ما مِن عَمَلٍ حَسَنٍ‏ یَعمَلُهُ العَبدُ إلاّ ولَهُ ثَوابٌ فی القرآنِ إلاّ صلاةَ اللیلِ ؛ فإنَّ اللّه‏َ لَم یُبَیِّنْ ثَوابَها لِعَظیمِ خَطَرِها عندَهُ ، فقالَ : «تَتَجافى جُنُوبُهم عَن المَضاجِعِ ... فلا تَعْلَمُ نَفسٌ ما أُخْفِیَ لَهُم مِن قُرَّةِ أعْیُنٍ جَزاءً بِما کانوا یَکْسِبُونَ ».

 

 «بحارالأنوار، جلد 8، صفحه 126» 

بیست و چهارم ذی الحجه روز نزول آیه تطهیر در شأن اهلبیت (علیهم اسلام)

بیست و چهارم ذی الحجه روز نزول آیه تطهیر در شأن اهلبیت (علیهم اسلام) ؛ سوره احزاب آیه 33 ؛ ( إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکمُ‏ْ تَطْهِیرًا ) بر عموم شیعیان جهان مبارک باد.

1. إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکمُ‏ْ تَطْهِیرًا سوره احزاب آیه 33 ( حق این است که خدا می خواهد ناپاکی از شما اهل این خانه ببرد و پاکیزه تان کند ، پاکیزه کامل ) از ابن جریر از ابن ابی حاتم و طبرانی از ابی سعید خدری روایت می کند که رسول خدا (ص) فرمود : این آیه در شان پنج نفر نازل شده ، درباره من و علی و فاطمه و حسن و حسین " إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکمُ‏ْ تَطْهِیرًا ".  آیات الولایة صفحه 275

2. إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکمُ‏ْ تَطْهِیرًا سوره احزاب آیه 33 ( حق این است که خدا می خواهد ناپاکی از شما اهل این خانه ببرد و پاکیزه تان کند ، پاکیزه کامل ) علی بن ابراهیم می گوید در روایتی از ابی الجارود نقل شده که امام محمد باقر (ع) در تفسیر کلام خدا " إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکمُ‏ْ تَطْهِیرًا " فرمود : این آیه در شأن رسول الله (ص) و علی ابن ابیطالب و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام نازل شده و این در خانه  اُم سَلَمه همسر رسول خدا (ص) بود که حضرت امیرالمومنین و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام را زیر کساء خیبری قرار داد و بعد دعا کرد که پروردگارا ایشان اهل بیت منند که درباره آنها به من وعده داده ای ، خداوندا پلیدی از ایشان ببر و خودت پاکشان کن ، امُ سلمه گفت آیا من نیز جزء آنها هستم ای رسول خدا (ص) ؟ فرمود : تو را مژده دهم که عاقبت به خیر هستی.  تفسیر برهان جلد 3 صفحه 319

بیست و چهارم ذی الحجه روز نزول آیه ولایت بر عموم شیعیان جهان مبارک باد.

بیست و چهارم ذی الحجه روز نزول آیه ولایت ؛ سوره مائده آیه 55 ؛ ( خاتم بخشی آقا امیرالمومنین حضرت علی (ع) ) بر عموم شیعیان جهان مبارک باد.

شأن نزول آیه‌ی ولایت

روز 24 ذیحجّه روز مباهله و از وقایع بسیار حسّاس در تاریخ اسلام است و از آیات بسیار درخشان برای فضیلت و منقبت امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) همین «آیه‌ی مباهله» است و همچنین امروز روز نزول «آیه‌ی ولایت» و موضوع خاتم بخشی امام امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) می ‌باشد و لذا به تناسب ایّام، راجع به آیه‌ی مباهله و آیه‌ی ولایت مطالبی عرض می ‌شود. از آنجا که راجع به آیه‌ی مباهله قبلاً مباحثی بیان و منتشر شده است و لذا اکنون به خواست خداوند متعال راجع به «آیه‌ی ولایت» مطالبی را بیان می‌ کنیم. 

بیست و چهارم ذی ‌حجّه، روز مباهله مبارکباد

بیست و چهارم ذی ‌حجّه، روز مباهله مبارکباد

بیست و چهارم ذی ‌حجّه، روز مباهله و روز عزّت اسلام و روز کرامت شیعه است. وقتی مباهله واقع شد، هم اسلام در دنیا عزّت پیدا کرد هم شیعه کرامتش روشن شد.

 رسول اکرم… (ص) به نصارای نجران نامه نوشتند و آنها را به اسلام دعوت کردند. در صدر نامه این آیه را مرقوم فرمودند :

{ قُلْ یا أهْلَ الْکِتابِ تَعالَوْا إلی کَلِمَة سَواءٍ بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمْ ألاّ نَعْبُدَ إلاّ اللهَ وَ لا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئاً وَ لا یَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أرْباباً مِنْ دُونِ اللهِ فَإنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأنَّا مُسْلِمُونَ } سوره‌ی آل‌عمران، آیه‌ی64

«بگو، ای اهل کتاب بیایید به سوی سخنی که میان ما و شما مشترک است که جز خداوند یگانه را نپرستیم و چیزی را شریک او قرار ندهیم و بعضی از ما بعضی دیگر را به جای خدای یگانه به خدایی نپذیرند. حال، اگر از این دعوت روی برگردانند، بگویید گواه باشید که ما مسلمانیم».