دو عالم شد ز حسن مهدی زهرا فراموشم

دو عالم شد ز حسن مهدی زهرا فراموشم

                              همه غیر جمال او بشد یکجا فراموشم

ز خاطر محو چون گردد جمال آن شه خوبان

                        شدم خاک و نشد هرگز جمال او فراموشم

چنان از عشق آن مولا زخود بی خودشدم امروز

                      که از حسنش ببین گشته غم فردا فراموشم

نه از منزل خبر دارم نه از راه و نه همراهان

                      همه جز خال و ابرویش شده یکجا فراموشم

چگونه صبر بتوان کرد فراق آن امیر دل

                    که گشته صبر و طاقت هم زهجر او فراموشم

الهم عجل لولیک الفرج.آمین
شعر:محسن حسینی