نگارا از عجم مهمان نمیخواهی؟

نگارا از عجم مهمان نمیخواهی؟

«نگارا از عجم مهمان نمیخواهی؟»
دلی آشفته و حیران نمیخواهی؟

خدا را شکر..نوکر کم نداری، لیک
غلام و نوکر‌ از ایران نمیخواهی؟

برای اینهمه زوارِ دربارت
مگر شاها بلا گردان نمیخواهی؟

به خیلِ کاروانِ اربعین امسال
سیاهی لشکر و اعوان نمیخواهی؟

برای مرهم زخم دل زینب
دو دیده از غمت گریان نمیخواهی؟

به جاده از نجف تا کربلا ، جانا
دمِ موکب، مگر دربان نمیخواهی؟

میان کشتی ات گر پر شد از آدم؛
الا ای نوحِ من،حیوان نمیخواهی؟

به پیش پای زینب ، آن زمانی که
میاید از سفر ، قربان نمیخواهی؟

خلاصه...اربعین نزدیک و ره بسته
«نگارا از عجم مهمان نمیخواهی؟»




حاجت آورده و در پایِ علَم ریخته ام
باز هم بغض ِ گلو را به قلم ریخته ام

قدرنشناسم و عمریست که در هر پابوس

عرقِ شرم در ایوانِ حرم ریخته ام

وسطِ روضه ی  مکشوف تو #یاثارالله

اشک، از چشم ِ گنهکار چه کم ریخته ام

با غم ِ خاطره تنها بگذارید مرا

باز جامانده ام و طرحِ قسم ریخته ام

بِعَلیٍ، بِعَلیٍ، بِعَلیٍ، بطلب

معصیت کرده، چه خاکی به سرم ریخته ام

در دلم تا به ستونِ صد و هجده برسم

چند موکب زده ام، چاییِ غم ریخته ام

عکسهای منِ ناقابل و #باب‌القبله

حسرتِ هر شبه را دور و برم ریخته ام

#کربلا بسته شد و نوکرِ آواره شدم

اربعین را چه کنم؟ سخت به هم ریخته ام

#مـولا_جـان