احادیثی از معصومین درباره فقر

احادیثی  از معصومین  درباره فقر

غنی الذات تنها خداوند است و گاه فقر به نداشتن مال مراد باشد که بعضی حدیث ها در ذم و نکوهش آن آمده و بعضی حدیث ها در ستایش آن. آری درصورتی که فقر با صفاتی مانند رضا و قناعت توام باشد فقیر به فقر و نداری خویش خرسند باشد و براین عقیده است که خدای مهربان این وضعیت را برای وی پسندیده است . ولی در صورتیکه فقر بر شخصی خام و بی مایه از معرفت به خدا درآید باری گران و آزمایشی بس پرخطر است که او را به عیوبی مانند ضعف نفس و بخل و غیبت و دروغ و دزدی و خیانت دچارسازد و چه بسا عجز وی از کشش این بار گران او را به شرک کشاند.

احادیث درباره فقر:
امام علی (ع)
و قال (علیه السلام): الْغِنَى وَ الْفَقْرُ، بَعْدَ الْعَرْضِ عَلَى اللَّه.
و فرمود (ع): توانگرى و تهى دستى پس از عرضه داشتن کردار است به خداى تعالى. (ترجمه و شرح حکمت 452 نهج البلاغه)

امام علی (ع):
امام علی(ع) فرموده است: «چهار چیز کم آن‌ها زیاد است: یکی آتش، دوم: کینه و عداوت، سوم: فقر، چهارم: مرض».

امام صادق (ع):
حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: خداوند، پیر نادان، ثروتمند ستمکار، و فقیر متکبّر را دشمن دارد. (بحار، جلد1 ،ص 31)

امام علی (ع):
امام علی(ع) خطاب به فرزندش امام حسن‌ مجتبی(ع) می‌فرماید: «فرزندم کسی‌که به فقر دچار شود به چهار خصلت مبتلی می‌شود، ضعف در یقین، نقصان در عقل، سستی در دین، کم‌حیایی در چهره، پس از فقر به خدا پناه می‌بریم».

امام صادق (ع):
امام جعفر صادق(ع) فرموده است: حضرت لقمان به فرزندش سفارش کرد: «ای فرزند! تمام مرارت‌ها و تلخی‌های روزگار را تحمل می‌کنم ولی مرارت و تلخی فقر را نمی‌توانم تحمل کنم»   

امام صادق (ع):
امام صادق علیه السلام : خداوند زیبایى و خودآرایى را دوست دارد و از فقر و تظاهر به فقر بیزار است. هرگاه خداوند به بنده اى نعمتى بدهد، دوست دارد اثر آن را در او ببیند. عرض شد: چگونه؟ فرمودند: لباس تمیز بپوشد، خود را خوشبو کند، خانه اش را گچکارى کند، جلوى در حیاط خود را جارو کند، حتى روشن کردن چراغ قبل از غروب خورشید فقر را مى برد و روزى را زیاد مى کند. (ارشاد القلوب(دیلمی) ج 1 ، ص 195)

امام علی (ع):
شَحیحٌ غَنِیُّ أفْقَرُ مِن فَقیرٍ سخِیٍّ!
یک ثروتمند بخیل و طمعکار از یک فقیر سخاوتمند فقیرتر است! (مواعظ عددیّه، ص ٢٢)

امام علی (ع):
اِنَّ اللهَ سُبحانَهُ فَرَضَ فی‌ اَموالِ الأَغنیاءِ أَقواتَ الفُقراءِ فما جاعَ فقیرٌ اِلاّبِما مَنعَ غنیٌّ.
خداوند سبحان، آذوقة فقرا را در اموال اغنیا قرار داده است، هیچ فقیری گرسنه نمانده مگر به سبب آنچه که ثروتمندی از او دریغ داشته است. (نهج‌البلاغه، کلمة ٣٢٠)

حضرت محمد (ص):
رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : الفَقرُ مَخزونٌ عِندَ اللّه ِ ، لا یَبتَلی بِهِ إلاّ مَن أحَبَّ مِنَ المُؤمِنینَ.
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : فقر گنجینه اى است نزد خدا که به آن گرفتار نمى شود مگر مؤمنى که خداوند دوستش مى دارد .  (الفردوس : 3 / 156 / 4423 عن الإمام علیّ علیه السلام )

حضرت محمد (ص):
رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : الفَقرُ فَخری ، و بِهِ أفتَخِرُ .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : فقر مایه افتخار من است و به آن مباهات مى ورزم . (عدّة الداعی : 113)

حضرت محمد (ص):
رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : الفَقرُ ذُلٌّ فِی الدُّنیا ، و فَخرٌ فِی الآخِرَةِ .
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : فقر در دنیا خوارى است و در آخرت ، افتخار . (إرشاد القلوب : 194)