اخلاص در عمل را از حضرت علی(ع) بیاموزیم

اخلاص در عمل را از حضرت علی(ع) بیاموزیم

 

هنگامیکه عمرو بن عبدود،جنگجوی شجاع معروف لشکر کفر که برابری با هزار سوار و مرد جنگی داشت در جنگ احزاب مبارز می طلبید. هیچیک از مسلمین جرأت پیش رفتن نداشتند

تا اینکه علی(ع) خدمت پیغمبر(ص) آمده اجازه رزم خواست

حضرت رسول فرمودند: (هذا عمرو بن عبدود) این مرد عمروبن عبدود است حضرت علی (ع)عرض کرد (وانا علی بن ابی طالب) منهم علی بن ابیطالبم.

وقتی علی (ع) به طرف میدان رفت و با عمرو بن عبدود روبرو شد حضرت رسول(ص) فرمود (برزالاسلام کله الی الکفر کله) تمام اسلام با تمام کفر روبرو شد

از این جهت بود که درباره همین مبارزه فرمود (ضربة علی(ع) یوم الخندق افضل من عبادة الثقلین) یک شمشیر زدن علی در جنگ خندق با ارزشتر بود از عبادت جن و انس.

زیرا تمام اسلام و اسلامیان رهین همان یک ضربت شدند که با آن عمرو بن عبدود را مغلوب ساخت.

در چنین موقعیت حساسی علی (ع) عمرو را بر زمین انداخت و بر روی سینه او نشست صدای غریو شادی و فریاد مسلمین بلند شد

و پیوسته بحضرت رسول (ص) عرض میکردند: یا رسول الله بفرمائید علی (ع) در کشتن عمرو تعجیل نماید.

پیغمبر (ص) می فرمود او را بخود واگذارید او در کارش داناتر از دیگران است.

هنگامیکه حضرت علی(ع) سر عمرو بن عبدود را جدا نموده خدمت پیغمبر (ص) آورد.
آنجناب فرمود یا علی چه شد که در جدا کردن سر عمرو بن عبدود توقف نمودی.

عرض کرد یا رسول الله (ص) موقعیکه او را بر زمین انداختم مرا ناسزا گفت.

من غضبناک شدم،

ترسیدم اگر در حال خشم او رابکشم مبادا این عمل از من بواسطه تسلی خاطر و تشفی نفس صادر شود چون مرا ناسزا گفته بود

ایستادم تا خشمم فرو نشست آنگاه از برای رضای خدا و در راه فرمانبرداری او سرش را جدا کردم.