ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
میوه دادن درخت انار خشک به دوستان امام علی(ع)
امام حسین (ع) مى فرماید: روزى پیش على (ع) نشسته بودیم و در آن جا درخت انار خشکى بود.
عده اى از دشمنان و دوستداران حضرت وارد شدند و سلام کردند.
امام فرمود: بنشینید.
سپس فرمود: امروز به شما معجزه اى نشان مى دهم که مثل مائده در میان بنى اسرائیل باشد.
آن گاه فرمود: به درخت نگاه کنید.
درخت خشکى بود که ناگهان آب بر شاخه هایش جریان پیدا کرد و سبز شد و برگ آورد و میوه هایش تا بالاى سر ما آمد.
سپس رو کرد به ما که ما از دوستدارانش بودیم، گفت: دستتان را دراز کنید و از میوه ها بچینید و بخورید.
و ما نیز دست هاى خود را دراز کردیم و از انارها چیدیم و خوردیم.
تا آن زمان میوه اى به خوشمزگى آن نخورده بودیم.
سپس به کسانى که او را دشمن مى داشتند رو کردند و فرمود: بچینید و بخورید.
اما آنان وقتى که دستشان را بالا بردند، انارها بالا رفت و هیچ یک از آنها نتوانستند حتى یک انار بچیند!
گفتند: یا امیرالمومنین! چرا دست آنها رسید ولى دست ما نرسید؟
حضرت فرمود: بهشت نیز همین طور است، فقط دست دوستان ما به نعمت هاى بهشتى مى رسد، نه دست دشمنان ما.
آنان وقتى از منزل خارج شدند، گفتند: این از سحر على بن ابى طالب است.
در این هنگام سلمان گفت: چه مى گویید؟ سحر است یا شما نمى بینید؟
بحار 41/249، حدیث 4.