گریه کن همسرغریب خودم...

گریه کن همسرغریب خودم...

 

إنّما یُرید حضرت حق

نازِ چشمِ نجیب را بخرَد

هرچه رِجس وبدی است در دنیا

از تو و خانواده ات ببرَد

..........

ای که در وهم ها نمی‌گنجی

از تو حالات دنیوی دور است

مانده ام با چه نام بنْویسم

نام تو نام دیگرِ نور است

..........

خسته ام ازنوشتنِ بی تو

ربّنا آتِنا پشیمانی

گیجِ اوصافِ توشدم ای نور

ربّنا آتِنا پریشانی

..........

ربّنا آتِنا مدیحِ تورا

روی بالِ فرشته ها خواندن

در نمازم همیشه می‌خواهم

ربّنا آتِنا غزل گفتن

..........

کُلُّهم نور ... نورِ واحد را

معنیِ وحدت است درکَثرت

هرکدام ازدوازده نورت

سایة کَثرت است در وحدت

...........

أنتِ زاکیةٌ مطهّرَةٌ

بَعُدَتْ مِنکِ رِجس و الخُبَثاء

تارةً سُمِّیَتْ بِفاطمةَ

سُمِّیَتْ أنتِ تارةً زهرا

............

وَاذْکُرُوا اللهَ ذکر تسبیحت

یُطعِمونَ الطّعام یعنی تو

سُکر از نام تو پدیدار است

مستیِ با دوام یعنی تو

..........

تو همانی که رزق می‌بخشی

بریتیم و فقیر و کور و اسیر

معنی خیردروجود تو است

آن هم ازنوع خوب وخیرکثیر

.........

فاطمه جان بهار ناب علی

از چه در کنج بستر افتادی

من فدای نگاه معصومت

چه شد اینگونه پرپر افتادی

.......

إبکِنی شوهر غریب خودم

إبکِنی مرد فاتح خیبر

إبکِنی وَابْکِ لِلحسَین و حسن

گریه کن جان وروح پیغمبر

...........

گریه کن برسلامِ بی پاسخ

گریه کن برنگاه طعن آلود

گریه کن ازبرای آن کوچه

گریه کن ازبرای آتش ودود

.....

گریه کن همسرغریب خودم...

 «محمد جواد حاجی بنده»