کدام امام شبیه امیرالمؤمنین(ع) است/ چرا امام سجاد(ع) حج را به جهاد ترجیح داد

کدام امام شبیه امیرالمؤمنین(ع) است/ چرا امام سجاد(ع) حج را به جهاد ترجیح داد
برای امام سجاد(ع) آیه‌ قرآن می‌خواند که چرا شما عوض جهاد، به حج می‌آیید؟! حضرت فرمود: هر وقت که تائبون، عابدون، حامدون، سائحون، راکعون، ساجدون و حافظون لحدوداللَّه سر کار آمدند، من زیر پرچم آن‌ها می‌روم و آنگاه جهاد خواهم کرد.

دوره امامت امام سجاد(ع) دوران بسیار سختی بود، زیرا امویان شرایط خفقان شدیدی را ایجاد کرده بودند، در این میان امام زین‌العابدین از طریق دعاها و نشر معارف اسلامی توانست شیعیان را منسجم کند و با افشاگری‌ها در فرصت‌های مناسب و بیان حماسه دشت نینوا و ماجرای شهادت امام حسین(ع) و یارانش به مخالفت با ظلم‌های بنی‌امیه پرداخت، گریه‌های مدام بر سیدالشهدا(ع)‌، یادآوری وقایع عاشورا، توصیه به زیارت امام حسین(ع) و سجده بر تربت اباعبدالله الحسین(ع) و سفارش بدان را می‌توان از اقدامات امام سجاد(ع) برای یادآوری واقعه کربلا در جامعه دانست.

به همین جهت بود که خلفای اموی تاب حضور امام سجاد(ع) را نداشتند تا اینکه ولید بن عبدالملک روی کار آمد،‌ وی کینه امام را در دل داشت، بارها می‌گفت: من تا وقتی که علی بن الحسین در دنیا باشد راحت نیستم، بنابراین تصمیم گرفت امام را مسموم کند. پس زهر کشنده‌ای برای کارگزارش در مدینه فرستاد و به او دستور داد تا این زهر را به امام بخوراند، این کار اتفاق افتاد و امام سجاد(ع) در سن 57 سالگی در مدینه منوره به شهادت رسید.

البته تاریخ شهادت امام سجاد(ع) در برخی نقل‌ها سال 92(1) و در نقلی دیگر 94(2) و در منابعی دیگر سال 95(3) بیان شده، اما ماه شهادت آن حضرت(ع) را در ماه محرم دانسته‌اند، با این وجود روز شهادت آن امام همام در منابع به اختلاف 25،22 و 18 ذکر شده است.(4) 

چرا قبر حر بن ریاحی خارج از کربلاست؟

چرا قبر حر بن ریاحی خارج از کربلاست؟

پیکرآن آزاد مرد را قبیله اش، بن ریاح، از میدان جنگ خارج کرد و در روستایی در 7 کیلومتری شمال غربی کربلا به خاک سپرد. همان جا که امروزه به سبب وجود قبر او به « روستای حرّ » معروف است. آستان مبارک آن شهید در 370 ق به دستور عضدالدوله دیلمی ساخته شد. در 914 ق شاه اسماعیل صفوی، که خود به زیارت این آستان مشرف شده بود، به تجدید بنای آن پرداخت. این بنا یک بنای ساده در میان صحرا است که به صورت یک چهار دیواری آجری و قلعه ای مستحکم به دستور مادر آقاخان محلاتی ساخته شده است. این مزار صحن و گنبدی با کاشی آبی و ضریح نقره ای دارد. ناصر الدین شاه، که آن جا را زیارت کرد، در آن دوران از خرابی و وضع نامطلوب و نگه داری بد آن بقعه به مدحت پاشا، حاکم کربلا، گلایه کرده و برای تعمیر و نگه داری بهتر آن سفارش هایی کرده بود.

بنا بر این گزارش، در 1330 ق تعمیراتی در آن آستان انجام گرفت و ایوانی در آن تعبیه شد. کتیبه بالای این ایوان نشان دهنده بانی و تعمیر کننده آن است: « قد عمر هذا المکان بهمة آقا حسین خان شجاع السلطان همدانی دام ظله الفانی سنه 1330 ق ». در قسمت شرقی صحن، حجره هایی در دو طبقه جهت سکونت زائران ساخته شده و هنرمندان ایرانی در 1396 ق، حرم را آینه کاری کردند.

 

واقعه عاشورا و لشکر جنیان

واقعه عاشورا و لشکر جنیان

هنگامی که واقعه ی جانسوز کربلا در حال وقوع بود، زعفر جنی که رئیس شیعیان جن بود (مسلمانان جن همگی به دست مبارک امیرالمومنین علی علیه السلام در وادی الکثیب ازرق و محل بئر ذات العلم به دین اسلام مشرف شدند) در بئر ذات العلم، برای خود مجلس عروسی بر پا کرده بود و بزرگان طوایف جن را دعوت نموده و خود بر تخت شادی و عیش نشسته بود. در همین حال ناگهان متوجه شد که از زیر تختش صدای گریه و زاری می آید. زعفرجنی گفت: کیست که در وقت شادی، گریه می کند؟! دراین هنگام دو نفر از جنیان حاضر شدند و زعفر از آنان سبب گریه را پرسید. آنان گفتند: یا امیر! وقتی که ما را به فلان شهر فرستادی، در حین رفتن به آن شهر، عبور ما به رود فرات افتاد که عربها به آن نواحی نینوا می گویند .
ما دیدیم که درآنجا لشکریان زیادی از انسانها جمع شده و در حال جنگ هستند. وقتی که نزدیک آنان شدیم، مشاهده کردیم که حضرت حسین بن علی علیه السلام، پسر همان آقای بزرگواری که ما را مسلمان کرده، یکه و تنها برنیزه ی بی کسی تکیه داده و به چپ وراست خود نگاه می کرد ومی فرمود: آیا یاری دهنده ای هست تا ما را یاری دهد ؟! و نیز شنیدم که اهل و عیال آن بزرگوار، فریاد العطش العطش بلند کرده بودند .
وقتی که این واقعه ناگوار را مشاهده کردیم فی الفور خود را به بئر ذات العلم رساندیم تا شما را خبر نماییم که اکنون پسر رسول خدا (ص) را به شهادت می رسانند . 

عاشورا تعالی انتظار تا عصر ظهور

عاشورا تعالی انتظار تا عصر ظهور

ارتباط حقیقی واقعه عاشورا با مفهوم انتظار چیست؟

این واقعه تاریخی چگونه می‌تواند زمینه ساز عصر ظهور باشد؟

پاسخ به این سؤال، در درجه اول، نیازمند تحلیل واقعه عاشورا و

عصر ظهور و شناسایی حقیقت انتظار است تا چگونگی مبدئیت

عاشورا برای انتظار ظهور، معلوم شود. تحلیل‌های ما در این خصوص‌

مبتنی بر پیش‌فرض‌های ماست و این پیش فرض‌ها، ظرفیت تحلیل‌های ما را مشخص می‌کنند. در پیش‌فرض‌هایی که ما در تحلیل حوادث بزرگ

مثل عاشورا یا ظهور به کار می‌بریم، نگرش ما به حضرت حق، فعل

الهی و عظمت صنع پروردگار و نیز هدفمند بود و حکیمانه بودن این

صنع، یعنی تجلی عظمت و حکمت الهی در خلقت، جایگاه برجسته

و تعیین کننده‌ای دارد. در واقع، نگاه به آغاز آفرینش و مراحل سیر و

تکامل آن، در این زمینه، تأثیرگذار است. در همین راستا باید به جایگاه

فعل معصوم در مسیر خلقت توجه کرد.

دومین نکته قابل توجه در تحلیل حوادث با عظمتی چون واقعه عاشورا،

نگاه فلسفه تاریخی است که متأسفانه در طول تاریخ، مغفول واقع

شده است؛ شاید به این دلیل که این دانش، به صورت یک علم مدون

دانش سابقه‌داری نیست؛ هرچند در معارف ما جلوه‌هایی از آن وجود

دارد. حال با در نظرگرفتن این نگاه، نمونه‌ای ذکر می‌کنم:اگر فلسفه

تاریخ شما، فلسفه مارکسیستی ـ مبتنی بر ماتریالیسم تاریخی ـ

باشد و بخواهید عاشورا را تحلیل کنید، 

از مدینه تا کربلا همراه با سیدالشهداء-دهم محرم

 از مدینه تا کربلا همراه با سیدالشهداء-دهم محرم

کربلا
زمان: جمعه دهم محرم الحرام61 هجری
امام حسین(علیه السلام) با یارانش نماز صبح را به جماعت خواند و سپس با آنها چنین سخن گفت: «... خدا به شهادت من و شما فرمان داده است. بر شما باد که صبر و شکیبایی را پیشه خود سازید.»
حضرت "زهیر بن قیس" را فرمانده راست سپاه، و حبیب بن مظاهر را فرمانده چپ سپاه گمارد و پرچم را به دست برادرش عباس(علیه السلام) سپرد. گرچه سپاه دشمن به خیمه‌ها نزدیک می‌شد، ولی حضرت تیری نینداخت چون می‌فرمود: دوست ندارم که آغازگر جنگ با این گروه باشم.»

عمر بن سعد تیر را بر کمان نهاده و به سوی یاران امام انداخت و گفت: گواه باشید که اول کسی بودم که به سوی لشکر حسین تیر انداختم! ،سپس سپاهیان عمر بن سعد تیر بر کمان نهاده و از هر طرف یاران امام حسین(علیه السلام) را نشانه رفتند. امام(علیه السلام) فرمود: «یاران من! بپاخیزید و به سوی مرگ (شهادت) بشتابید، خدا شما را بیامرزد.»

در حمله اول چهار تن شهید شدند و سپس یاران باقی مانده هر کدام به نوبت به تنهایی به میدان رزم شتافته و به شهادت می‌رسیدند و بعد از آنها نوبت به خاندان بنی‌هاشم رسید و آنها نیز شربت شهادت را نوشیدند.

امام حسین(علیه السلام) که یکه و تنها مانده بود، نگاهی به اجساد مطهر شهدا کرده و آنها را صدا می‌کرد. حضرت برای وداع آخر به سوی خیمه‌ها آمد، آنگاه در حالی که شمشیرش را از غلاف بیرون آورده بود در برابر دشمن قرار گرفت و جنگ نمایانی کرد. دشمن از هر طرف وی را محاصره نمود، ناگاه تیری سه شعبه به قلب مبارکش اصابت کرد و در حالی که یکصد و چند نشانه تیر و نیزه بر پیکرش بود، نقش بر زمین گشت و روح مبارکش به ملکوت اعلی پیوست. اما شیون زنان، کودکان و حتی فرشتگان الهی بلند شد.
«و سَیَعلَمُ الَّذینَ ظَلَموا اَیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبُونَ»

منبع :
برگرفته از کتاب مدینه تا کربلا، همراه سیدالشهدا.

تبیان



از مدینه تا کربلا همراه با سیدالشهداء-نهم محرم

از مدینه تا کربلا همراه با سیدالشهداء-نهم محرم

کربلا
زمان: پنج‌شنبه نهم محرم الحرام 61 هجری
شمر خود را به خیام امام حسین(علیه السلام) رسانده، ضمن صدا کردن حضرت عباس و دیگر فرزندان ام‌البنین، می‌گوید: «برای شما از عبیدالله امان‌نامه گرفتم» آنها متفقاً گفتند: «خدا تو را و امان‌نامه تو را لعنت کند، ما امان داشته باشیم و پسر دختر پیامبر امان نداشته باشد؟»

امام حسین(علیه السلام) توسط حضرت عباس از دشمن یک شب را برای نماز، راز و نیاز با خدا و تلاوت قرآن مهلت می‌گیرد.
حفر خندق در اطراف خیام برای مقابله با شبیخون دشمن و قطع کردن راه ارتباطی دشمن با خیام از  سه طرف - که فقط از یک قسمت ارتباط برقرار باشد – و یاران امام در آنجا مستقر بودند. این تدبیر امام (علیه السلام) برای اصحاب بسیار سودمند بود، گروهی از لشکر عمر بن سعد به سپاه امام (علیه‌السلام) می‌پیوندند.

سخن امام حسین (علیه السلام) خطاب به دشمن:
وای بر شما! چه زیانی می‌برید اگر صدای مرا بشنوید؟! من شما را به یک راه راست می‌خوانم، اما شما از همه فرامین من سر باز می‌زنید، چرا که شکم‌های شما از مال حرام پر شده و بر دل‌های شما مُهر شقاوت زده شده است.

القاب مبارک امام حسین (ع)

القاب مبارک امام حسین (ع)

- عطشان

از القاب سید الشهدا (ع) که تشنه در کربلا به شهادت رسید. این تعبیر در روایات، تواریخ و زیارت‌نامه‌ها درباره آن امام آمده است.

- مظلوم

ستمدیده؛ از لقب‌های سید الشهدا است که اغلب با نام او همراه است (یا حسین مظلوم). در زیارت‌نامه‌ها و احادیث تکیه بر روی این لقب، گواهی است بر ظالم بودن حکومت اموی و سپاهی که در کربلا آن حضرت را به شهادت رساند.

- قتیل العبرات

کشته‌ی اشک‌ها؛ شهیدی که هم نامش گریه‌آور است و هم اشک ریختن در سوگ او ثواب دارد و موجب احیای عاشورا است.

- سید الشهدا

به معنی سرور و سالار شهیدان؛ حماسه و ایثار اباعبدلله چنان بود که او را بر همه‌ی شهیدان برتری و سروری داد و شهدای کربلا را نیز بر دیگرشهیدان فضیلت بخشید و این سیادت و برتری در عرصه‌ی‌ قیامت هم مشهود خواهد بود.

- ثارالله

یعنی آنکس که خداوند خون‌خواه اوست. شدت همبستگی و پیوند سید الشهدا با خدا به نحوی است که شهادتش همچون ریخته شدن خونی از قبیله‌ی خدا می ماند که جز با انتقام‌گیری‌ و خون‌خواهی او‌لیاء خدا تقاص نخواهد شد.
 

به میدان رفتن حضرت عباس(ع)

به میدان رفتن حضرت عباس(ع)

مطابق معتبرترین نقلها اولین کسى که از خاندان پیغمبر شهید شد،جناب على اکبر و آخرینشان جناب ابوالفضل العباس بود،یعنى ایشان وقتى شهید شدند که دیگر از اصحاب و اهل بیت کسى نمانده بود،فقط ایشان بودند و حضرت سید الشهداء.آمد عرض کرد:برادر جان!به من اجازه بدهید به میدان بروم که خیلى از این زندگى ناراحت هستم.
جناب ابوالفضل سه برادر کوچکترش را مخصوصا قبل از خودش فرستاد،گفت:بروید برادران! من مى‏خواهم اجر مصیبت‏ برادرم را برده باشم.می‏خواست مطمئن شود که برادران مادری ‏اش حتما قبل از او شهید شده ‏اند و بعد به آنها ملحق بشود.
نا بر این ام البنین است و چهار پسر،ولى ام البنین در کربلا نیست،در مدینه است.آنان که در مدینه بودند از سرنوشت کربلا بى خبر بودند.به این زن،مادر این چند پسر که تمام زندگى و هستی ‏اش همین چهار پسر بود،خبر رسید که هر چهار پسر تو در کربلا شهید شده‏اند.البته این زن زن کامله‏اى بود،زن بیوه‏اى بود که همه پسرهایش را از دست داده بود.
گاهى می ‏آمد در سر راه کوفه به مدینه می ‏نشست و شروع به نوحه سرایى براى فرزندانش می ‏کرد.تاریخ نوشته است که این زن خودش یک وسیله تبلیغ علیه دستگاه بنى امیه بود.هر کس که مى‏آمد از آنجا عبور کند متوقف مى‏شد و اشک مى‏ریخت.مروان حکم که یک وقتى حاکم مدینه بوده و از آن دشمنان عجیب اهل بیت است، هر وقت مى‏آمد از آنجا عبور کند بى اختیار مى‏نشست و با گریه این زن مى‏گریست. این زن اشعارى دارد و در یکى از آنها مى‏گوید:
لا تدعونى ویک ام البنین
تذکرینى بلیوث العرین
کانت‏بنون لى ادعى بهم
و الیوم اصبحت و لا من بنین --- (منتهى الآمال،ج 1/ص386‏) 

ای همه خلق جهان بنده آقایی تو

ای همه خلق جهان بنده آقایی تو

ای فروغ دل مصباح هدی یا عباس

ای همه جان جهانت به فدا یا عباس

رتبه‌ات فوق تمام شهدا یا عباس

ای حسین دگر شیر خدا یا عباس

 

پسر شیر خدا شیر حسین‌بن‌علی

دست رزمنده و شمشیر حسین‌بن‌علی

 

تو به رخ لاله عباسی دو فاطمه‌ای

تو حسین دگر و باب نجات همه‌ای

مرگ شمع تو، تو پروانه بی‌واهمه‌ای

میزبان علی و فاطمه در علقمه‌ای

 

گرچه زهرا به کنارت عوض مادر بود

اولین زائر دیدار تو پیغمبر بود

 

ای همه خلق جهان بنده آقایی تو

خضر با آب بقا تشنه سقایی تو

شهدا داده دل از کف به دل‌آرایی تو

خجل از تشنه‌لبان دیده دریایی تو

 

بحر از شوق کف دست تو بی‌تاب شده

آب با یاد لبت سوخته و آب شده

 

آب می‌گفت: مرا از لب خود آب بده

بحر می‌گفت: ز اشکم گهر ناب بده

موج می‌گفت: مرا با تب خود تاب بده

مشک می‌گفت: بتاز، آب به ارباب بده

 

دشت و صحرا و مه و ماهی و موج و یم و مشک

همه گشتند بر احوال تو تبدیل به اشک