لوای (پرچم) امام زمان و چند حدیث در باب ظهور

لوای (پرچم) امام زمان و چند حدیث در باب ظهور
 
در کتاب کمال‌الدین از حضرت امیر المومنین علیه‌السلام آمده است که بالای منبر چنین فرمود: مردی از فرزندانم در آخر الزمان ظهور می کند، که هر گاه پرچم خود را به اهتزاز درآورد شرق و غرب را روشن سازد دست بر سر بندگان خدا کشد پس هیچ مؤمنی باقی نماند مگر اینکه دلش از کوه آهنین هم محکمتر گردد و خداوند متعال قوت چهل مرد به او بدهد.  

و هیچ میتی نماند مگر آنکه در قبر اثری از خوشحالی ظهور به او برسد که مؤمنین در قبر از هم دیدن کنند و به ظهور قائم یکدیگر را مژده دهند. و نیز در کمال‌الدین روایت شده که در پرچم مهدی(عج) است که: بیعت رفعت و برتری از آن خداوند عز و جل است

در همان کتاب از امیر‌المؤمنین روایت شده که فرمود: ما را پرچمی هست که هر که از آن پیش بگیرد سرکش و هر که از آن عقب بیفتد هلاک شده و هر آنکه از آن پیروی کند به مقصد رسیده است. و از امام صادق است که فرمود: گویا قائم را می نگرم که بر پشت نجف رسیده چون بر پشت نجف قرار می‌گیرد بر اسب تیره رنگ ابلقی می نشیند که میان دو چشمش سفیدی باریکی است … و چون پرچم رسول‌الله رابگشاید.

سیزده هزار و سیزده فرشته از آسمان بر او فرود می آید که همه در انتظار فرمان قائم باشند. و از ابو حمزه ثمالی منقول است که گفت: حضرت ابوجعفر باقرعلیه‌السلام به من فرمود: گویی قائم را می نگرم که در کوفه پشت نجف آشکار شده و چون برنجف برآید پرچم رسول‌ا…صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم را بر افرازد و عمود آن از عمودهای عرش خدای متعال و بقیه‌اش از نصرت خدای عز و جل می باشد آنرا را بر کس فرود نیاورد مگر اینکه خداوند متعال او را نابود سازد.

روای گوید: عرضه داشتم آیا این پرچم با او هست یا برایش می آورند؟ فرمود بلکه برایش می آورند جبرئیل آن را می آورد. و باز در همان کتاب از پیامبر اکرم در حدیث طولانی آمده برای او پرچمی هست که هر گاه وقت خروجش برسد آن پرچم خود به خود افراشته گردد وخداوند تبارک و تعالی آن را به نطق آورد و او را ندا کند که ای ولی خدا خروج کن و دشمنان خدا را به قتل رسان و برای او دو پرچم هست و دو نشانه و او را شمشیری است در نیام که هر وقت موقع خروجش شود آن شمشیر بیرون آید و خداوند عز و جل او را به نطق آورد. پس آن حضرت را ندا می کند و می گوید: ای ولی خدا خروج کن که برای تو روا نیست که از دشمنان خدا آرام بنشینی.

و در بحار الانوار از ابو بصیر آمده که گفت: حضرت ابوعبدالله صادقعلیه‌السلام فرمود: هنگامی که امیر‌المؤمنین با اهل بصره برخورد کرد و پرچم برافراشت پرچم پیغمبر را گشود. لذا متزلزل شدند و هنوز شعاع خورشید زرد نگردیده بود که فریاد زدند: ای پسر ابی طالب ما را هلاک کردی. در این هنگام آن حضرت دستور داد که: اسیران را نکشید و بر زخمیها حمله نکنید و فراریان از جبهه در دنبال ننمایید و هر که اسلحة خود را بر زمین گذارد ایمن است و هر آنکه درب خانه‌اش را ببندد در امان است.

در جنگ صفین یاران آن حضرت خواهش کردند که آن پرچم را دوباره بگشاید ولی آن جناب نپذیرفت. حسن و حسین علیها السلام و عمار یاسر را واسطه قرار دادند آن حضرت به حسینعلیه‌السلام فرمود: فرزندم برای این مردم مدتی تعیین شده که به آن خواهند رسید و این پرچمی است که پس از من کسی جز قائم(عج) آن را نخواهد گشود


ودر حدیث دیگری از حضرت باقرعلیه‌السلام در وصف پرچم آن حضرت آمده که فرمود: به خدا سوگند آن پرچم از پنبه و کتان و ابریشم و دیبا نیست. راوی گوید: عرض کردم: پس از چیست؟ فرمود: از برگ درخت بهشت است. پیغمبرصلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم روز بدر آن را برافراشت سپس در هم پیچید و آن را به علیعلیه‌السلام داد پیوسته نزد آن جناب بود تا روز بصره جنگ جمل فرا رسید.

پس امیر‌المؤمنین آن را برافراشت و خداوند پیروزی را برایش قرار داد. سپس آن را پیچید و آن پرچم نزد ماست کسی آن را نمی‌گشاید تا قائم بپاخیزد. وقتی او قیام کند احدی در مشرق و مغرب باقی نمی‌ماند مگر اینکه آنرا ببنید و به مسافت یک ماه راه رعب پیشاپیش آن و از سمت راست و از سمت چپ پیش می رود.

سپس فرمود: او به خونخواهی پدرانش قیام می کند، خشمگین و اسفناک برای غضب خداوند بر مردمان. پیراهن پیغمبرصلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم را که روز احد پوشیده بود در بر دارد و عمامه سحاب و زره آن جناب را پوشیده و شمشیر ذوالفقار رسول خدا را نیز با خود دارد آنگاه شمشیر می کشد و تا هشت ماه از کشته های کفار ودشمنان خدا پشته می‌سازد.

---

منابع:
مکیال المکارم ، سید محمد تقی موسوی اصفهانی