۵ راه برای دوری از رذایل اخلاقی

انسانی که تصمیم به مبارزه با ضعف و بیماری‌های اخلاقی خود گرفته است، باید قبل از هر چیز، «خودِ» ابدی‌اش را شناخته و به بلندای ابدیت، عاشقِ این «خودِ حقیقی‌اش» شود.

محمد شجاعی از اساتید اخلاق و مدیرعامل مؤسسه فرهنگی هنری مؤسسه منتظران منجی در تازه‌ترین سخنرانی خود به موضوع «خانواده آسمانی» پرداخته است که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:

عاشق خودت که شوی، راه آسمان باز می‌شود

در جلسه گذشته با این روایت از امیرالمؤمنین (ع) آشنا شدیم که:

– خودتان را از تندیِ بخل، کینه، خشم و حسد حفظ کنید و برای مبارزه با هر کدام از آنها، از جنگ افزارهایی چون اندیشه در عاقبت خُلق، مبارزه با رذیله، طلب فضیلت، اصلاح کار آخرت و لزوم بردباری کمک بگیرید.

و آموختیم که از نگاه پدر آسمانی ما حضرت علی (ع) پنج اسلحه زیر جنگ‌افزارهایی قدرتمند و کارآمد برای حذف رذایل از باطن و رسیدن به سلامت نفس و باطن انسانی است؛

۱ـ اندیشیدن در عاقبت رذیله
۲ـ مبارزه با رذیله
۳- طلب فضیلت
۴- اصلاح امرِ آخرت
۵ـ لزوم بردباری

خوب است بدانیم که این پنج اسلحه‌، در حقیقت پنج بُعد اصلی و مهم از یک مراقبه صحیح در مسیر انسانی بوده و انسان‌ها بدین وسیله قادر به حذف بیماری‌های اخلاقی و روحی گوناگون از نفس خویش خواهند بود. 

احادیثی گهربار از امام جعفر صادق(ع)

 احادیثی گهربار از امام جعفر صادق(ع)

حدیث اول :
قال الله تبارک و تعالی : ما تحبب إلی عبدی بأحب مما افترضت علیه.
امام جعفر صادق (ع): خداوند متعال فرموده است: بنده من با چیزی محبوبتر از انجام واجبات به من دوستی نکند.
اصول کافی ، ج 3 ، ص 129

  

حدیث دوم :
إنما خلد أهل النار فی النار لأن نیاتهم کانت فی الدنیا أن خلدوا فیها أن یعصوا الله أبدا . و إنما خلد أهل الجنة فی الجنة لأن نیاتهم کانت فی الدنیا أن لو بقوا فیها أن یطیعوا الله أبدا ، فبالنیات خلد هؤلاء و هؤلاء . ثم تلا قوله تعالی : " قل کل یعمل علی شاکلته " قال : علی نیته .

امام جعفر صادق (ع) : اهل دوزخ از اینرو در دوزخ جاودان باشند که نیت داشتند اگر در دنیا جاودان باشند همیشه نافرمانی خدا کنند و اهل بهشت از اینرو در بهشت جاودان باشند که نیت داشتند اگر در دنیا باقی بمانند همیشه اطاعت خدا کنند پس این دسته و آن دسته به سبب نیت خویش جاودانی شدند ، سپس قول خدای تعالی را تلاوت نمود : بگو هرکس طبق طریقه خویش عمل می کند . فرمود : یعنی طبق نیت خویش .
اصول کافی ، ج 3 ، ص 135 - 136

شدیدترین عذاب شامل چه کسانی می شود؟

شدیدترین عذاب شامل چه کسانی می شود؟

 

زنا گناهانی است که در تمام ادیان‌ آسمانی حرام اعلام شده و از گناهان بزرگ شمرده شده است .

قرآن کریم در این باره می فرماید: «... إِنَّمَا بَغْیُکُمْ عَلَى أَنفُسِکُم ...» ؛ ای مردم بدانید هر گونه ظلم و ستمی مرتکب شوید، و هر انحرافی از حق پیدا کنید ضررش متوجه خود شما است.(یونس / 23)

حضرت حق تعالی می فرماید: « وَمَن یَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ » ؛ هر کس از حدود الهی تجاوز کند در حقیقت به خویشتن ظلم کرده، نه به دیگران. (طلاق/1)

و نیز در سوره نساء می فرماید: «و وَمَن یَکْسِبْ إِثْمًا فَإِنَّمَا یَکْسِبُهُ عَلَى نَفْسِهِ وَکَانَ اللّهُ عَلِیمًا حَکِیمًا » ؛کسی که گناهی مرتکب می شود، در واقع به زیان خود کار کرده و خداوند دانا و حکیم است.(نساء / 111)

امام باقر (علیه السلام) فرمود: هیچ نکبتی دامنگیر شخص نمی شود مگر به واسطه گناهی که مرتکب شده است. (محمد بن یعقوب کلینی، اصول کافی، ج 2، ص 269، حدیث 4)

در روایتی امام علی (علیه السلام) نیز می فرماید: "خداوند آسایش و زندگی راحت هیچ مردمی را نمی‏ گیرد مگر به علت گناهانی که مرتکب شده‏ اند. خداوند هرگز به بندگان خود ستم نمی ‏کند". (محمد تقی فلسفی، کودک، ج 1، ص 16 (المستطرف، ج 2، ص 461)) 

هنگام خواب این آیات را تلاوت کنید!

هنگام خواب این آیات را تلاوت کنید!

"سخرَة" چنان که ابن منظور در "لسان العرب" آورده، به معنای "الضحکة" است; یعنی ریشخند کردن، و "مسّخّر" به پدیده ای می گویند که او را به کاری که مایل به انجام دادن آن نیست، وادار کنند. (لسان العرب، ماده سخر)

این معنا به معنای اول که ریشخند و ذلیل کردن است، باز می گردد و کسی را به کاری که به انجام دادن آن مایل نیست، وادار کردن به معنای ذلیل کردن او است؛ چنان که در همان منبع آمده است: "قال الله تعالی: " وَسَخَّر لَک الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ دَآئِبَینَ وَسَخَّرَ لَکم اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ "؛ ای ذللهما؛ و [خدا] خوشید و ماه ، شب و روز را مسخّر شما گردانید؛ یعنی آن ها را ذلیل کرد [و در خدمت شما قرار داد]." [33 ابراهیم]

نام نهادن این آیه [آیه، 54] به دلیل طرح مسألة "مسخّر شدن برخی موجودات" در آن است.

خداوند متعال در آیه ی سخره، یعنی آیه ی ۵۴ سوره ی اعراف می فرماید: پروردگار شما خداوندی است که آسمان ها و زمین را در شش روز [شش ایام] آفرید: سپس به تدبیر جهان هستی پرداخت، با پرده تاریک شب، روز را می پوشاند و روز به سرعت در حرکت است و شب را طلب می کند و خورشید و ماه و ستارگان را آفرید، در حالی که در تسخیر فرمان او هستند، آگاه باشید که آفرینش و تدبیر جهان برای خدا [و تحت فرمان] اوست، پر برکت است خداوندی که پروردگار جهانیان است.

این آیه در واقع جوابی است برای بت پرستان که تصور می کردند بت ها شفاعتشان خواهند کرد و آیات الهی و انبیاء را تکذیب می کردند که قبل از این آیه، به آن اشاره شده است و خداوند می خواهد برساند که همه ی امور جهان و آخرت در زیر سیطره اوست و همه را خداوند مسخر کرده است و اگر شفیعی باید باشد، آن شفیع کسی است که جهان در تسخیر اوست نه بت های ساخته دست بشری که هیچ تحرکی ندارند و خداوند برای شخصیت دادن به انسان نعمت ها را به او یادآوری می کند و یکی از آن نعمت ها این است که خورشید، ماه و ستارگان به امر الهی در خدمت انسان ها می باشند و خداوند این ها را مسخر کرده تا به مردم سود برساند. [مکارم شیرازی، ناصر. نمونه، ج ۱۱، ص ۱۷۱] 

شهید سید جواد موسوی شهیدی خاص

  شهید سید جواد موسوی شهیدی خاص


شهید سید جواد موسوی فرزند مرحوم سید قسمت در سال 1345 در روستای شنبه بازار در شهرستان فومن در استان گیلان دیده به جهان گشود و با ندای دلنشین مادر و نگاه های عاشقانه پدر در گهواره آرامش گرفت او اگر چه کودکی بازیگوش بود ، اما مهربانیش زبانزد همگان بود. به دلیل شیرین زبانی و چابکی اش همه او را دوست می داشتند. تنها چیزی که همگان را متحیر می ساخت نورانیت چهره او بود. او در سال 1360 به عضویت پایگاه بسیج مقاومت اباذرشنبه بازار شد و در فعالیت های سازمان هلال احمر شهرستان فومن هم نقش بسزایی داشت. در سال 1362 تصمیم گرفت پرنده دل را از قفس تن رها کرده و راهی جبهه شود. وی در طول جنگ دو بار مجروح شد و در آخرین مرتبه که به جبهه اعزام شد به برادر بزرگش گفته بود عید امسال منتظر من نباشید.. من دیگر در منزل و در جمع شما نخواهم بود ، حلالم کنید و از همگان برایم طلب حلالیت کنید.

او سر انجام در 25 بهمن سال 1364 در سن 19 سالگی درعملیات ولفجر هشت گردان امام حسین (علیه السلام) لشکر 25 کربلا به عنوان خط شکن در منطقه عملیاتی اروند کنار به دلیل اصابت گلوله و جراحات شدید از ناحیه پهلو ، صورت و دست به جمع یاران کربلایی حضرت امام حسین (علیه السلام) پیوست و به شهادت رسید.
 

اعمال شب و روز عرفه

اعمال شب و روز عرفه

شب نهم از شب‎های متبرک و شب مناجات با قاضى الحاجات است و توبه در آن شب مقبول و دعا در آن مستجاب است. عبادت در این شب، اجر صد و هفتاد سال عبادت را دارد. براى شب عرفه چند عمل وارد شده است:

1- دعایی که با با این عبارت آغاز می‎شود، خوانده شود اَللّهُمَّ یا شاهِدَ کُلِّ نَجْوى وَ مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوى وَ عالِمَ کُلِّ خَفِیَّةٍ وَ مُنْتَهى کُلِّ حاجَةٍ یا مُبْتَدِئاً که روایت شده هر کس آن را در شب عرفه یا در شب‎هاى جمعه بخواند خداوند او را بیامرزد.

2- [به نقل کفعمى ] تسبیحات عشر را که در اعمال روز عرفه آمده است را هزار مرتبه خوانده شود .

3- دعاء اللّهُمَّ مَنْ تَعَبَّاَ وَ تَهَیَّاَ را که در روز عرفه و شب و روز جمعه نیز وارد است، خوانده شود.
4- زیارت امام حسین علیه السلام .

اعمال روز عرفه
روز نهم روز عرفه و از اعیاد عظیمه است اگرچه به اسم عید نامیده نشده است . عرفه روزى است که حق تعالى بندگان خویش را به عبادت و طاعت خود فرا خوانده و سفره های جُود و احسان خود را براى ایشان گسترانیده و شیطان در این روز خوار و حقیرتر و رانده‎تر و خشمناک‎ترین اوقات خواهد داشت و روایت شده که حضرت امام زین العابدین علیه السلام در روز عرفه صدای سائلی را شنید که از مردم تقاضای کمک مى‎نمود. امام به او فرمود: واى بر تو آیا در این روز از غیر خدا تقاضا مى‎کنى؟ حال آن که در این روز امید مى‎رود که بچه‎هاى در شکم هم از فضل خدا بی نصیب نمانند و سعید شوند.

روز عرفه و شهادت حضرت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه(ره)

روز عرفه و شهادت حضرت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه(ره)

بیدار شوید، ای خانه های گمراه! ای کوچه های پیمان شکن! ای پنجره های سنگدل! ای دهان های مسموم! ای چشم های کپک زده! ای نگاه های غبار گرفته و خواب آلود!

من آمده ام!

مسلم، پسر عقیل!

بیدار شوید، ای دیوارهای کاه گلی جسارت! ای بن بست های فراموشی! بیدار شوید، ای کوچه های پابرهنه ی تو در تو! ای گام های خسته ی نامردی!

منم، پرچم دار کربلا!

به استقبال مرگ آمده ام؛ به استقبال خنجرهای برّان! به استقبال وعده ها، وعیدها و به استقبال نامه های دروغین.

پنجره هاتان را باز کنید!

منم، مهمانی که به دعوت شما لبیک گفتم، همانی که به درخواست شما آمدم. نامه های بلند بالاتان را خوانده ام، حرف هاتان را مو به مو از بر شدم. با کلمه های مهربانتان خو گرفته ام و با وعده هاتان صمیمی شدم.

مرا با که اشتباه گرفته اید؟ چرا پنجره هاتان را باز نمی کنید؟ بر شما چه رفته است؟

آیا این شما نبودید که مرا خواندید؟

آیا این شما نبودید که پیک فرستادید؟

آیا رسم کوفیان این است ...؟ شما را چه شده است؟

کجاست مهربانی آن پیک ها؟ کجاست؟

من صدای چکاچک شمشیرهاتان را می شنوم.

منم! مسلم بن عقیل.

مردی که به استقبال دارالاماره آمده است؛ به استقبال شیرین ترین دقایق مرگ!

هم رکاب آفتاب نی نوا! همنوا با کاروان کربلا!

مرا باک از نامهربانی شما نیست!

بیدار شوید ای کوچه های خاین! ای دست های لرزان بیعت!

من سفیر دریای شعله ورم.

آیا گوش هاتان نمی شنود؟!