ولادت حضرت ابوالفضل(علیه السلام)

ولادت حضرت ابوالفضل(علیه السلام)

حضرت ابوالفضل العباس نخستین فرزند از ازدواج حضرت امیر المؤمنین على(علیه السلام) و ام البنین بود ایشان در روز چهارم شعبان  سال 26 هجرى در مدینه چشم به جهان گشودند.

ماجراى ازدواج على(علیه السلام) با ام البنین

قضیه ازدوادج مادر مکرمه اش ام البنین با حضرت على(علیه السلام) بدین گونه بود که پس از شهادت حضرت زهرا(علیها السلام) على(علیه السلام) برادرش عقیل که در علم نسب شناسى آگاهى کامل داشت و قبایل و خصلت هاى اخلاقى و روحى انها آشنا بود را به حضور طلبید و از وى خواست که براى آن حضرت همسرى شایسته و از قبیله اى که اجدادش از شجاعان و دلیر مردان باشند پیدا کند تا ثمره ازدواجشان فرزندانى شجاع و رشید باشند پس از مدتى عقیل زنى از طایفه بنى کلاب را به حضرت معرفى کرد که داراى آن ویژگى ها بود نامش فاطمه دختر حزام بن خالد بود و نیاکانش همه از دلیرمردان بودند. حضرت با وى ازدواج نمود و او نیز وظیفه مادرى و سر پرستى براى فرزندان حضرت زهرا(علیها السلام) را به عهده گرفت و آنان را چون فرزندان خود بلکه بیشتر از فرزندانش دوست مى داشت گویند وقتى وى را فاطمه صدا مى زدند وى گفت مرا فاطمه صدا نکنید زیرا فرزندان با شنیدن نام فاطمه به یاد غم هاى مادرشان مى افتند و ناراحت مى شوند بلکه مرا خادم خود بنامید. و حضرت على(علیه السلام) ولى را ام البنین یعنى مادر پسران نامید و به این نام شهرت یافت.

تولد حضرت عباس

حضرت ابوالفضل نخستین فرزند از چنین بانوى با معرفت و حق شناسى بود تولد وى، خانه على(علیه السلام) و دل مولا را غرق نور و سرور ساخت وقتى که به دنیا آمد حضرت على(علیه السلام) در گوش او اذان و اقامه گفت نام خدا و رسول خدا را بر گوش وى خواند و نام او را عباس قرار داد.

ولادت امام حسین (علیه السلام) مبارکباد

ولادت امام حسین (علیه السلام)مبارکباد

مژده ای دل عالمی امشب چراغانی شده

کهکشان تا کهکشان یکسر درخشانی شده

کز فروغِ روی ثارالله، نورِ عالمین
از زمین تا آسمان بزمِ گل افشانی شده!

 امام حسین(ع) در سوم شعبان سال چهارم هجرت در شهر مدینه به دنیا آمد. پدر بزرگوار ایشان امیر المؤمنین على(علیه السلام) و مادر ایشان حضرت فاطمه(علیها السلام) سید زنان اهل عالم است. پس از آن که عالم وجود به وجود ذى وجود ایشان منوّر شد پیامبر اکرم به على(علیه السلام) فرمود: چه نامى بر این فرزندم نهادى. ایشان عرض کرد ما در نام گذارى این فرزند بر شما پیشى نمى گیریم. پیامبر فرمود: من نیز در این نام گذارى بر خداوند سبقت نمى گیرم. پس از مدتى جبرئیل بر پیامبر نازل شد و عرضه داشت یا رسول الله خداوند به تو سلام مى رساند و مى فرماید نسبت على به تو بمانند نسبت هارون به موسى است پس فرزندت را به نام فرزند هارون بنام. پیامبر فرمود نام فرزند هارون چه بود جبرئیل عرض کرد «شبیر» پیامبر فرمود: زبان ما عربى است او را به عربى چه بنامم و جبرئیل گفت او را حسین بنام.

رسول خدا علاقه بسیارى نسبت به  امام حسین(ع)  و برادر عزیزشان امام حسن(علیه السلام) داشت به طورى که محبت خویش را به صورت علنى نسبت به آنان ابراز مى نمود بدین صورت که گاه از منبر به زیر آمده آنان را بوسیده و مجدداً از منبر بالا مى رفت و گاه آن دو را به دوش مى گرفت و با آنها به بازى مى پرداخت و گاه بدین صورت مى شد که حضرت در بین اصحاب نشسته بود و حسین(علیه السلام) وارد مى شد آنگاه حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه وآله)کلام خود را قطع مى نمود برمى خاست و از او استقبال مى کرد. وى را به دوش گرفته و در دامان خود مى نشاند و مى فرمود: انه مهجة قلبى

در حکایت دیگرى از پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) نقل شده است که ایشان روزى حسین(علیه السلام) را در کوچه دید که با اطفال بازى مى کند حضرت به سوى او رفت و دست خود را به طرف او دراز کرد ولى حسین(علیه السلام) از سویى به سویى دیگر مى گریخت تا این که پیامبر(صلى الله علیه وآله) او را گرفت آنگاه یک دست زیر چانه و دست دیگرش را بر سر حسین(علیه السلام) گذاشت پس لب هاى او را بوسید و فرمود: من از حسین هستم و حسین از من است.
 

شبهه‌:اسلام ۱۴۰۰ سال پیش گفته ک الکل حرامه ولی رازی الکل رو ۹۰۰ سال پیش کشف کرده❕

اسلام ۱۴۰۰ سال پیش گفته ک الکل حرامه ولی رازی الکل رو ۹۰۰ سال پیش کشف کرده❕

شبهه‌:اسلام ۱۴۰۰ سال پیش گفته ک الکل حرامه ولی رازی الکل رو ۹۰۰ سال پیش کشف کرده❕ 

❔میشه یکم درموردش برام توضیح بدید ک چطوری اسلام الکل رو قبل از کشفش حرام کرده❕❕ 

پاسخ: اولا اسلام الکل رو حرام نکرده بود چون الکل کشف نشده بود و اسمی از الکل یا(الکحول)برده نشده

بلکه اسلام مشروب مخمر یا نوشیدنی تخمیری رو حرام کرده بود چون تاریخچه مشروب الکلی برمیگرده به هزاران سال قبل و مصرفش هم متداول بوده و اسلام نوشیدنش رو حرام کرد.

از همون زمان و حتی همین حالا در جاهایی که کسی مجروح میشده گاها از مشروب برای بهبود زخم استفاده میشده و همین الان هم مرسومه کسانی که دسترسی به الکل ندارن برای ضد عفونی زخم از مشروب استفاده میکنن و حتی تو فیلمها هم زیاد مشاهده شده که مجروح فراری خصوصا از دست پلیس ، بر روی زخم گلوله مشروب میریزه و این خاصیت از قدیم وجود داشته

زکریای رازی که به این خواص شراب پی برده بود دنبال این رفت که چه ماده ای در شراب این خاصیت رو داره و چون بعضی از مشروبها بعلت آلودگی باعٽ بدتر شدن زخم میشدن ،

زکریا دنبال خالص این ماده بود که خاصیت میکروب کشی ۱۰۰ درصدی داشته باشه و از طرفی آلودگی های مشروب رو نداشته باشه ، مثل قند و طعم و رنگ و سایر چیزهای آلوده کننده زخم

و سرانجام موفق شد الکل خالص جهت بهبود و ضدعفونی زخم ها رو تولید کنه و از طرفی فهمید وجود الکل در مشروب باعث حالت مستی و اسکار در انسان میشه.

البته حرام بودن مشروب در اسلام به چند علت مربوط میشه.

۱)مشروب در لحظه باعث اختلال در تعقل و احساس میشه و انسان مست بعلت خوردن مشروب حتی در کشورهای بی دین و لائیک هم اجازه رانندگی و خلبانی و سایر کارهایی که نیاز به قدرت تعقل دارن نداره

واگر راننده مستی رو بگیرند حتی تصادفی هم نکرده باشه و تست الکلش مثبت باشه بعلت رانندگی در مستی و به خطر انداختن جون خود ودیگران مجرمه و گاها به زندان هم میافته و اگر تصادفی هم بکنه مقصره و بیمه هم حمایتی نمیکنه

در کل انسان در زمان خوردن مشروب قادر به کنترل عقل و احساساتش نیست و گاها کارهایی میکنه که حتما در موقع هشیاری اونا رو انجام نمیداده و بعد از اون عمل باعث پشیمانی فرد میشه

 ۲)دومین علت حرام بودن شراب ، اثر مخرب الکل بر روی سلولهای اعضا بدنه و در درازمدت باعث از کار افتادن کبد و کلیه و ششها و انواع سرطانها میشه و فرد رو ازبین میبره

  ۳)مطلب بعدی شرب خمر حیا رو از بین میبره و بسیارند انسانهای شرابخوار که به انواع گناهان و فسق و فجور دیگه مبتلا هستند و بقول امام حسن عسکری ع میفرماید اگر همه گناهان را در صندوقی بگذارند کلید باز کننده اون صندوق شرب خمره  

در کل این برتری علم اسلام رو میرسونه که ۵۰۰ سال قبل از کشف الکل به ضرر نوشیدن الکل برای بدن اشاره کرده و الان طب جدید بعد اینهمه سال تازه در همین چند دهه به ضرر نوشیدن الکل برای بدن پی برده که برای کبد و کلیه و شش و ... ضرر داره

در کشورهای غیر اسلامی هم نوشیدنش رو برای خانمهای حامله و افراد زیر ۱۸ سال ممنوع کردن  ❕

در اسلام خوردن هر نوشیدنی که سبب اسکار و مستی شود حرام است . 

پیامبر گرام فرمود:  « هر نوشیدنی که سبب مستی شود ( کم و زیاد آن ) حرام است» 

الکافی ج۶ ص۴۰۹ 

امام صادق علیه السلام فرمود:  « خداوند به عینه شراب را حرام کرده بود اما پیامبر هر نوشیدنی که سبب مستی شود را حرام کرد و خداوند نیز حکم پیامبر را تایید کرد »  الکافی ج۱ ص۲۶۶ 

وفرمود:  « هر کس نوشیدنی بخورد که سبب اسکار و مستی او شود ، خداوند تا چهل روز نمازش را قبول نمی کند»  التهذیب ج۹ ص۱۰۷ 

پیامبر گرامی فرمود:  « هر کس نوشیدنی بخورد که مست شود مشمول شفاعت من نمی شود»  الکافی ج۶ ص۴۰۰ 

این روایات و روایات فراوان دیگری که به همین مضمون در مجامع حدیثی ما نقل شده است ؛

سالروز وفات ام المصائب حضرت زینب س تسلیت باد

سالروز وفات ام المصائب حضرت زینب س تسلیت باد

رهبر انقلاب: اگر زینب (سلام الله علیها) نبود، کربلا نبود. اگر رشادت های حضرت زینب (سلام الله علیها) نبود، حادثه عاشورا این چنین گسترش پیدا نمی‌کرد و اینچنین در تاریخ ماندگار نمی‌شد.


یکسال و نیم مانده غمت در گلوی من
هر روز و شب تویی همه جا رو به روی من

در زیر آفتابم و تشنه شبیه تو
دنیا کشیده خنجر غم بر گلوی من

تصویر قتلگاه تو یادم نمی رود
یک بوسه از تنت شده  بود آرزوی من

از خاطرات آن شب مقتل کنار تو
مانده هنوز لالۀ سرخی به روی من

یک لحظه چوب محمل و پیشانی ام شکست
تا رفت روی نیزه سرت پیش روی من

قاریِ روی نیزه شدی تا حواس ها
آید به سوی نیزه،نیاید بسوی من

سنگین ترین غمم، غم دفن سه ساله بود
او رفت و رفت پیش شما آبروی من

بشکن سفال عمر مرا تا نفس کشم
دیگر بس است بادۀ غم در سبوی من

▪پس از حادثه کربلا حضرت زینب (س)،حدود یک سال و شش ماه زندگى کرد
♦ ️قرة بن قیس تمیمی می گوید:
▪اگرهمه چیز را فراموش کنم، سخنان زینب،دختر فاطمه س،را در لحظه‌ای که از کنار برادرش، حسین،گذشت فراموش نخواهم کرد
▪بخدا سوگند، بی‌قراری و مرثیه خوانی‌های زینب،دوست و دشمن را به گریه واداشت.
اللهوف،ص56

سالروز وفات حضرت زینب (س) تسلیت باد

سالروز وفات حضرت زینب (س) تسلیت باد

مثل چنین روزی فراق امام حسین(ع) و حضرت زینب(س) پایان پذیرفت
زینب به معنای زینت پدر (زین اَب) می‌باشد
حضرت زینب(س)وارث فصاحت، علم، شجاعت، ایمان و قدرت مناظره امام علی(ع) است و او این ویژگی‌ها را در جریان حوادث کربلا ارائه داده‌است
ایشان«کامله»نیز بود؛چرا که نقصی در بهره‌مندی از کمالات اخلاقی و دوری از رذایل نفسانی در او راه نداشت
کمالات اخلاقی و شخصیت بلند ایشان موجب شده‌بود تا مورد احترام امام معصوم (امام حسین علیه‌السلام) باشد،به‌طوری که نقل می‌کنند:
 روزی نزد برادر بزگوارش حضرت سیدالشهداء آمد، امام حسین(ع) در حال قرائت قرآن بود، همینکه خواهر بزگوار خود را دید، دست از تلاوت قرآن کشید و در تعظیم و احترام او به پا خواست.
به‌راستی بانو شما نیزقهرمان کربلایید
چرا که بلاغتتان همچو علی(ع) فصاحتتان همانند حسن(ع) شهامتتان مثل حسین(ع)
و حجب و حیایتان نظیر زهرا(س) بود
در کمال تقوا وعبودیت،ایمان و باورتان بود که شما را به میدان صبوری فرا می‌خواند و در این آزمون سخت سربلند شدید و فرمودید:«ما رأیت إلا جمیلا»
تمام عالم و کائنات گواهی و شهادت می‌دهند که:«کربلا در کربلا می‌ماند، اگر زینب نبود.»
وفات حضرت زینب (س) تسلیت باد