سُبْحانَکَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ

سُبْحانَکَ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ

خدای عزیز من

در این شبها گاهی به کارهایم می اندیشم

بهترین راه سبک شدن بار دلم را ارتباط واستغفار را خلوت با تو میدانم

وقتی دعای“مُجیر” را باز می کنم
“سُبحانَکَ یا اللهُ،تَعالَیتَ یا رَحمنُ، اَجِرنا مِنَ النارِ یا مُجیر”

کم کم،
معصیت هایم از ذهنم عبور می کند
اشک،اشک…
دانه های مروارید اشک هایم را به نخ می کشم،
وقتی به صد و یکی رسید نخ را گره میزنم،
شروع می کنم:
استغفرالله ربی و اتوب علیه…

اما مگر معصیت های من با یک دور تسبیح پاک می شود؟
تو نگاهم کردی،
گناه کردم
گفتی توبه کن،
نکردم
گفته بودی
“شما را نیافریدم مگر برای عبادت”،
اما من……..
اما تو باز هم روزی ام را نبریدی …
  
خندیدم و شکر نگفتم …
سالم بودم و سجده نکردم …
اما بعد از هر قطره اشک شکایت کردم…
باز نگاهم کردی و خندیدی…
ناشکرتر از من نیافریدی، نه؟

“سُبحانَکَ یا سَیِّدی، یا مَولی، اَجِرنا مِنَ النارِ یا مُجیر”
ای مولای من
معصیت هایم بسیار است.
اما تو آن بخشنده ی مهربانی!

یا رَفیقَ مَن لا رَفیقَ لهُ
یا حَبیبَ مَن لا حبیبَ لَهُ

جز خودت چه کسی رفیقم خواهد شد؟
من که جز تو کسی را ندارم!
اگر تو هم نبخشی به چه کسی پناه ببرم؟

ای مهربونم …
شب قدره..
همون شبی کِ گفتی بهتر از ۱۰۰۰شبِ …
خدایی؟!
بهم لیاقت میدی کنار بنده های خوبت بشینمُ اِسمای قشنگتُ دونه دونه صدا بزنم؟؟
یا کاشِفَ کُلّ مَکروب…غمگینم، غمخوارم میشی؟؟
یا مَن یَشْفِی المَرضی…مریض منُ شفا میدی؟؟
یا اَنیسَ مَن لا اَنیسَ لَه…همدمِ تنهاییام میشی؟؟
یا رَفیقَ من لا رَفیقَ لَه…میخوام باهات آشتی کنم، دوستم میشی؟؟
سُبحانَکَ یا لا الهَ الّا انت الْغَوث الّغَوث خلّصنا مِنَ النّارِ یا رب

 

الهی العفو

در این شبهای عزیز التماس دعای فرج مولا امام زمان عج

الهم بحق محمد(ص)وآل محمد(ص) عجل لولیک الفرج:آمین