ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
آیا مى شود معناى قرآن را به جاى خود قرآن خواند؟
خواندن متن عربى قرآن، ثواب ویژه دارد و خواندن ترجمه قرآن، جاى آن را نمى گیرد
ماه رمضان ماه امت خدا و بهترین فرصت
بازگشت و خدا می باشد انسان برای رفتن، نیاز به یک راهنمای عالم و آگاه به
راه دارد که قرآن بهترین برنامه برای حرکت در مسیر بازگشت به سمت خدا و ماه
رمضان بهترین زمان آن است .
قدم اول در فهم قرآن قرائت و انس با
قرآن است. براى قرائت قرآن، در کلمات گهربار پیشوایان معصوم (علیهم السلام)
فضایل و آثارى بیان شده که موجب رشد و پرورش روح و روان آدمى مى شود.
1.سعادتمندى:
پیامبر
اکرم (صلی الله و علیه و آله) مى فرماید: «اگر زندگى سعادتمندان و مرگ
شهدا و نجات در روز جزا و امنیت در روز هراس و نور در روز ظلمت و سایبان در
روز حرارتِ شدید و سیراب شدن در روز عطش و ارزش و سنگینى در روز سبکى
اعمال را مى خواهى، پس قرآن را مطالعه کن، چرا که قرآن یادآور خداى رحمان و
حافظ از شیطان و عامل برترى در ترازوى اعمال است» (میزان الحکمه، ج 8، ص
74)
2. بارورى ایمان:
امیرمومنان على (علیه السلام) فرمودند: «بارورى و رشد ایمان با قرآن خواندن به دست مى آید» (غررالحکم و دررالکلم، ص 112)
3. استجابت دعا:
امام
حسن مجتبى (علیه السلام) فرمود: «هر کس قرآن بخواند بلافاصله یا با کمى
تأخیر دعایش مستجاب خواهد شد» (بحارالانوار، ج 89، ص 204)
پیامبر اکرم (صلی الله و علیه و آله) مى فرماید: «اگر
زندگى سعادتمندان و مرگ شهدا و نجات در روز جزا و امنیت در روز هراس و نور
در روز ظلمت و سایبان در روز حرارتِ شدید و سیراب شدن در روز عطش و ارزش و
سنگینى در روز سبکى اعمال را مى خواهى، پس قرآن را مطالعه کن، چرا که قرآن
یادآور خداى رحمان و حافظ از شیطان و عامل برترى در ترازوى اعمال است»
(میزان الحکمه، ج 8، ص 74)
آثار دیگر قرائت قرآن از این قرار است: نورانیت
و افزودن خیر و برکت خانه؛ غفران گناهانِ پدر و مادر؛ افزایش مدّت بینایى؛
آمیخته شدن قرآن با گوشت و خون قارى؛ بهترین عبادت؛ بخشش گناهان، نوشته
شدن حسنه و پاک شدن گناهان.
قرائت قرآن در ماه رمضان اهمیت بیشتری
دارد در کتاب بحارالانوار از امام صادق (علیه السلام ) از رسول خدا (صلى
الله علیه و آله و سلم ) روایت کرده که فرمود: (ماه رمضان ماه خداى عزوجل
مى باشد، و آن ماهى است که خداوند کارهاى نیک را در آن دو چندان کند و بدی
ها را در آن محو سازد، ماه برکت، و ماه انابه و بازگشت و ماه توبه و ماه
آمرزش و ماه آزادى از آتش دوزخ و کامیاب شدن به بهشت است. هان که در این
ماه از هر حرامى خوددارى کنید، و تلاوت قرآن را زیاد کنید و حاجات خود را
بخواهید، و به یاد پروردگارتان سرگرم باشید، و ماه رمضان نزد شما نباید
همانند ماه هاى دیگر باشد، چرا که براى این ماه در پیشگاه خداوند حرمت و
برترى بر دیگر ماه ها است و نباید در ماه رمضان روز روزه شما مانند روز غیر
روزه شما باشد.) (بحارالانوار، ج 96، ص 340 - 341)
شیخ صدوق در کتاب معانى الاخبار و
امالى به سندش از امام باقر (علیه السلام ) روایت کرده که فرمود: لکل شىء
ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان. هر چیزى را بهارى است و بهار قرآن ماه رمضان
است. (بحارالانوار، ج 96، ص 386)
بهترین مزد و ثواب براى قاریان قرآن، از نظر قرآن چیست؟
بهترین بیان در اجر و ثواب قرائت و فهم و عمل به قرآن را می توان در بیان خود قرآن دید. قرآن کریم مى فرماید:
(اِنَّ الَّذینَ یَتلونَ کِتبَ اللّهِ واَقاموا الصَّلوةَ واَنفَقوا مِمّا
رَزَقن هُم سِرًّا وعَلانِیَةً یَرجونَ تِجرَةً لَن تَبور *
لِیُوَفِّیَهُم اُجُورَهُم ویَزیدَهُم مِن فَضلِهِ اِنَّهُ غَفورٌ شَکور) ;
(فاطر، آیات 29 ـ 30) کسانى که کتاب الهى را تلاوت مى کنند و نماز را به
پاى مى دارند و از آن چه به آنان روزى داده ایم، پنهان و آشکار انفاق مى
کنند، تجارتى[ پر سود] و بى زیان و خالى از کساد را امید دارند. [آن ها این
اعمال صالح را انجام مى دهند] تا خداوند اجر و پاداش کامل به آن ها دهد و
از فضلش بر آن ها بیفزاید که او آمرزنده و شکرگزار است.)
بدیهى است که منظور از تلاوت در این
جا، قرائت سطحى و خالى از تفکر و اندیشه نیست، بلکه خواندنى است که سرچشمه
فکر و اندیشه و در نتیجه، عمل صالح باشد.
پیامبراکرم (صلی الله و علیه و آله)
فرمود: «هر کس براى رضاى خدا و آگاهى عمیق در دین، قرآن بخواند، ثواب
فرشتگان و انبیاء و رسولان را خواهد داشت» (وسائل الشیعه، ج 6، ص 184)
زندگىِ ما چگونه و به چه علت با خواندن قرآن زیبا مى شود؟
اگر
ما به آثار خواندن قرآن توجه و قرآن را مانند دوستى در زندگى انتخاب کنیم،
آیاتش را بخوانیم و در معانى آسمانى اش تفکر کنیم، پس از مدتى زندگیمان
سرشار از نور، روشنایى، طراوت و زیبایى خواهد شد.
ما در نیایشى پیش از تلاوت قرآن از
خدا مى خواهیم: «خدایا! رغبت مرا به قرآن افزون گردان و آن را مایه روشنایى
دیده و درمانِ بیمارى هاى دل و از بین رفتن غم و اندوه من قرار ده. خدایا!
زبانم را به خواندن قرآن بیارا و چهره ام را با آن زیبا، بدنم را با آن
قدرتمند و ترازوى اعمالم را سنگین کن».
و در نیایشى که هنگام ختم قرآن مى
خوانیم، به خداوند مى گوییم: «خدایا! قرآن را در دنیا همراه ما، در گور
انیس ما، در قیامت شفاعت کننده ما، بر پُل صراط مایه روشنایى، در بهشت هم
نشین، در برابر آتش دوزخ پوشش و براى اجراى کارهاى نیک، راهنماى ما قرار
ده» (بحارالانوار، ج 89، ص 206 - 209)
آیا مى شود معناى قرآن را به جاى خود قرآن خواند؟
اگر
بخواهیم از علوم و معارف بى کران قرآن بهره ببریم، شایسته است به ترجمه و
تفسیر آن توجه کنیم، تا در پرتو نور معارف الهى و عمل به آن ها اجر و ثواب
دنیایى و آخرتى را نصیب خود گردانیم.
باید بدانیم که خواندن متن عربى قرآن، ثواب ویژه دارد و خواندن ترجمه قرآن، جاى آن را نمى گیرد.
در خود قرآن، با الفاظ مختلف به
خواندن قرآن دستور داده شده; (فاقرءوا ما تیسّر منه); آن چه مى توانید از
آیات قرآن را بخوانید. (بحارالانوار، ج 92، ص 17)
از طرفی می دانیم آنچه کلام خداوند
است و به پیامبر اکرم (صلی الله و علیه و آله) وحی شده است، متن عربی قرآن
است. «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ تَنْزیلاً» (سوره انسان
آیه 23) مسلّماً ما قرآن را بر تو نازل کردیم) این متن است که معجزه و
مورد تحدی قرار گرفته است. بنابراین وقتی مثلا کسی نذر کرد که ختم قرآن
انجام دهد باید متن عربی آن را بخواند.
اصرار بر تلاوت قرآن به زبان عربى، دلایل و حکمت هاى گوناگونى دیگری هم می تواند داشته باشد ؛ از جمله:
1. ایجاد زبانى مشترک در میان همه پیروان و فراهم سازى نوعى وحدت و پیوند جهانى، باعث تأکید بر قرائت و حفظ زبان عربى شده است.
2.
روح و محتواى هر پیام و سخنى، در قالب زبان خاص خود، عمیق تر درک مى گردد
تا زمانى که به زبان هاى دیگر برگردانده شود و قرآن - که داراى مضامین
بسیار بلند و عالى هرگز قابل ترجمه دقیق و کامل به هیچ زبانى نیست.
همه ترجمه هاى قرآن، براى رسیدن به
معارف بلند و درک زیبایى متن اصلى نارسا است. کافى است اندکى در مباحث
مربوط به زبان شناسى، فن ترجمه و تئورى هاى مربوط به آن مطالعه کنید؛ آن
گاه خواهید یافت که فرق بین قرآن و ترجمه هایش، همان فرق بین کتاب الهى و
بشرى است.
3.
قرآن علاوه بر محتواى مطالب، از لطافت ویژه و نکات ادبى برخوردار است که
خود، بخشى از اعجاز قرآن است و در قالب هیچ ترجمه اى بیان شدنى نیست. (براى
آگاهى بیشتر ر.ک: مجله بینات و مجله مترجم (ویژه نامه قرآن)
منابع:
محمدی ری شهری میزان الحکمه
آمدی غررالحکم و دررالکلم
علامه مجلسی بحارالانوار
آیت الله عبد الله جوادی آملی ,تفسیر موضوعى، ج.1
تبیان