میوه دادن درخت انار خشک به دوستان امام علی(ع)

میوه دادن درخت انار خشک به دوستان امام علی(ع)

امام حسین (ع) مى فرماید: روزى پیش على (ع) نشسته بودیم و در آن جا درخت انار خشکى بود.

عده اى از دشمنان و دوستداران حضرت وارد شدند و سلام کردند.

امام فرمود: بنشینید.
 
سپس فرمود: امروز به شما معجزه اى نشان مى دهم که مثل مائده در میان بنى اسرائیل باشد.

آن گاه فرمود: به درخت نگاه کنید.

درخت خشکى بود که ناگهان آب بر شاخه هایش جریان پیدا کرد و سبز شد و برگ آورد و میوه هایش تا بالاى سر ما آمد.
 
سپس رو کرد به ما که ما از دوستدارانش بودیم، گفت: دستتان را دراز کنید و از میوه ها بچینید و بخورید.

و ما نیز دست هاى خود را دراز کردیم و از انارها چیدیم و خوردیم.

تا آن زمان میوه اى به خوشمزگى آن نخورده بودیم.
 
سپس به کسانى که او را دشمن مى داشتند رو کردند و فرمود: بچینید و بخورید.

اما آنان وقتى که دستشان را بالا بردند، انارها بالا رفت و هیچ یک از آنها نتوانستند حتى یک انار بچیند!

گفتند: یا امیرالمومنین! چرا دست آنها رسید ولى دست ما نرسید؟
 
حضرت فرمود: بهشت نیز همین طور است، فقط دست دوستان ما به نعمت هاى بهشتى مى رسد، نه دست دشمنان ما.

آنان وقتى از منزل خارج شدند، گفتند: این از سحر على بن ابى طالب است.
 
در این هنگام سلمان گفت: چه مى گویید؟ سحر است یا شما نمى بینید؟

---

 
بحار 41/249، حدیث 4.