رمزهای عبور از ۸ در بهشت

هر دری قفلی دارد و هر قفلی کلیدی. آیا می‌دانید کلیدرمز‌های عبور از هر یک از درهای هشتگانه بهشت چیست؟

و کسانی که تقوای الهی پیشه کردند گروه گروه به سوی بهشت برده می‌شوند؛ هنگامی که به آن می‌رسند درهای بهشت گشوده می‌شود و نگهبانان به آنان می‌گویند:«سلام بر شما! گوارایتان باد این نعمتها! داخل بهشت شوید و جاودانه بمانید!(زمر/۷)

همیشه غبطه می‌خورم به حال آدم‌هایی که قرار است روزی مخاطبِ درودِ تشریفات‌چی‌ها و خیرمقدم‌گوهای بهشت تو باشند. همان آدم‌هایی که همه چیزهای خوبت را برایشان سوا کردی و کنار گذاشته‌ای. تقواپیشگان.
تصورش را بکنید: در روز جشن مومنان،‌فوج فوج ملائکه خدا بال در بال هم، به صف شده‌اند برای تهنیت‌گویی. با تشریفات تمام و تکریمی وصف‌ناپذیر اینها را همراهی می‌کنند به سوی بهشت. بهشت خدا هم که شعور دارد و حیات، از شوق، برایشان آغوش می‌گشاید. چه لذتّی از این بالاتر؟
درهای بهشت که تا این لحظه بسته هست، باز می‌شود و دیگر برای همیشه باز می‌ماند. درست بر عکس درهای جهنم که یکبار باز می‌شود و دوباره بسته. حتی دریغ از یک روزنه کوچک! یعنی که بسته‌ی بسته. از بالا تا پایین همچون ستون‌هایی کشیده و طولانی.«فی عمد ممده» (همزه/۹)
شاید فکر کنی این برای محکم‌کاریست، که مبادا جهنمیان خیال فرار به سرشان بزند. صدالبته که اینگونه نیست چون دست و پایشان در غل و زنجیر است: مُقَرَّنِینَ فِی الْأَصْفَادِ(ص/۳۸).  
اصلا باز بودن درب بهشت خودش یک نعمت است روی نعمت‌های دیگر. همانطور که بسته بودن درب جهنم و لو اهلش، قدرت فرار ندارند، یک نوع عذاب است در کنار سایر عذاب‌ها.
اما براستی این درهای بهشت چگونه‌اند؟ یعنی مثل درهای این دنیایی‌اند که مثلا کوبه‌ای دارند و قفلی و فلان؟
می‌روم پی یافتن پاسخ به این سوال و به یکی دو روایت ناب و حکمت‌آموز برمی‌خورم که حیفم می آید محرومتان کنم از این سفره معرفت.

روایت نخستین که حتم دارم از هر شیعه‌ای، دلبری می‌کند این است:
ابن عباس گوید: پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: حلقه دَرِ بهشت از یاقوت سرخ است که بر صفحه‏های طلا نواخته می‏شود. هنگامی که حلقه بر آن صفحه بکوبد، صدا کند و گوید: «یا علی».

و دومین روایت که اندکی طولانی است اما بسیار پندآموز:
پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: در شب معراج بهشت و نعمت‏های آن و دوزخ و عذاب‏های آن را مشاهده کردم. بهشت هشت در داشت و بر هر در چهار کلمه نوشته شده بود که هر یک (از آن چهار مطلب) از دنیا و آنچه در آن است برای کسی که بداند و عمل کند بهتر است. دوزخ و آتش هفت در داشت و بر هر یک از آنها سه کلمه بود که هر کلمه از دنیا و آنچه در آن است برای کسی که بداند و عمل کند بهتر است….
دَرِ اوّل بهشت: بر این در نوشته بود: «لا إله إلاّ اللّه، محمّد رسول اللّه، علىّ ولی اللّه»، زندگی خوب بر چهار پایه استوار است: قناعت، حق‏پردازی، ترک کینه‏توزی و هم‏نشینی با اهل خیر.
دَرِ دوم: بر این در نوشته بود: «لا إله إلاّ اللّه، محمّد رسول اللّه، علىّ ولی اللّه»، راهکار خوشی و سرور اخروی در چهار خصلت است: دست کشیدن بر سر یتیمان، مهربانی بر مستمندان، کوشش در برآوردن نیازهای مومنان و جویا شدن از حال تهی‏دستان و مساکین.

دَرِ سوم: بر این در نوشته بود: «لا إله إلاّ اللّه، محمّد رسول اللّه، علىّ ولی اللّه»، برای هر چیز چاره‏ای است و چاره صحت و سلامتی چهار چیز است: کم گفتن، کم خوابیدن، کم راه رفتن و کم خوردن.

دَرِ چهارم: بر آن در نوشته است: «لا إله إلاّ اللّه، محمّد رسول اللّه، علىّ ولی اللّه»، کسی که به خدا و روز قیامت ایمان آورده است باید مهمانش را گرامی بدارد، همسایه‏اش را اکرام کند، پدر و مادرش را احترام کند و سخن نیک بگوید، یا اصلاً خاموش باشد.

دَرِ پنجم: بر آن نوشته است: «لا إله إلاّ اللّه، محمّد رسول اللّه، علىّ ولی اللّه»، کسی که می‏خواهد به او ستم نشود ستم نکند، کسی که می‏خواهد به او دشنام ندهند دشنام ندهد، کسی که می‏خواهد خوار نشود خوار نکند، و هر که می‏خواهد در دنیا و آخرت به دستگیره محکم چنگ زند باید بگوید: «لا إله إلاّ اللّه، محمّد رسول اللّه، علىّ ولی اللّه».

دَرِ ششم: بر آن نوشته شده: «لا إله إلاّ اللّه، محمّد رسول اللّه، علىّ ولی اللّه»، هر کس می‏خواهد قبر او گشاده گردد و گسترش یابد مسجد بسازد، هر که می‏خواهد حشرات زیرزمین او را نخورند در مساجد بسیار بماند، هر کس می‏خواهد بدنش در قبر تر و تازه بماند و نپوسد مساجد را نظافت و تمیز کند و هر که می‏خواهد جایگاهش را در بهشت ببیند مساجد را فرش کند.

دَرِ هفتم: بر این در نوشته شده: «لا إله إلاّ اللّه، محمّد رسول اللّه، علىّ ولی اللّه»، نورانیّت دل در گرو چهار چیز است: عیادت بیمار، تشییع جنازه، خرید کفن و پرداخت بدهکاری.

دَرِ هشتم: بر این در نوشته شده: «لا إله إلاّ اللّه، محمّد رسول اللّه، علىّ ولی اللّه»، هر کس می‏خواهد از همه درهای بهشت وارد گردد به چهار ویژگی دست یازد: سخاوت، حسن خلق، صدقه و ترک آزار بندگان خدا….[۲] ویژگی‏های یاد شده سعادت دو سرای انسان را تأمین می‏کند. [۳]

با همه این اوصاف، خدایا! من از تو باغ و راغ و حور و قصور و غلمان بهشت را نمی‌خواهم، روزی ما کن جنت‌القاء و رضوانت را که درباره‌اش فرموده‌ای:
خداوند به مردان و زنان باایمان، باغهایی از بهشت وعده داده که نهرها از زیر درختانش جاری است؛ جاودانه در آن خواهند ماند؛ و مسکن‌های پاکیزه‌ای در بهشتهای جاودان (نصیب آنها ساخته)؛ و (خشنودی و) رضای خدا، (از همه اینها) برتر است؛ و پیروزی بزرگ، همین است! (توبه/۷۲)
اللهم آمین!
تبیان