فضائل شیعیان دوران غیبت(2)

 فضائل شیعیان دوران غیبت(2)

طبق روایات اهل بیت، شیعیان دوران غیبت درجات والایی درنزد پروردگار دارند. اینان همان کسانی اند که (بنا برروایات) به مقام برادری اول شخص عالم، پیامبرخدا صلی الله علیه وآله وسلم می رسند¹ واز رفقای ایشان و گرامی ترین امتشان خواهند بود،² داخل آن دسته از اولیای خدا می شوند که خدا درموردشان فرموده:«أَلا إِنَّ أَوْلِیَاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ»^3و4 و در روز قیامت نیزدردرجه امامان صلوات الله علیهم قرار می گیرند.⁵چنین شیعیانی درزمان غیبت پاداش یاران و همراهان معصومان گذشته صلوات الله علیهم را خواهند داشت. چنان که آمده است:

از حکم بن عیینه نقل شده که گفت : وقتی امیر مومنان صلوات الله علیه در روز نهروان خوارج را کشتند، مردی در مقابل حضرت ایستاد و عرضه داشت: یا امیرالمومنین، خوشا به حال ما! زیرا ما در این جنگ کنار شما حاضر بودیم و به همراه شما این خوارج را کشتیم. حضرت فرمودند:

«قسم به آن خدایی که دانه گندم را شکافت و هرجانداری را آفرید، در این جنگ، گروهی با ما شرکت داشتند که خدا هنوز پدران و اجدادشان را نیز خلق نکرده است.»

آن مرد گفت: چگونه گروهی که خلق نشده اند با ما شریک اند؟ فرمودند:« بله، گروهی در آخر الزمان هستند که در آنچه ما انجام دادیم شرکت می کنند و تسلیم مایند. اینان حقیقتا در آنچه ما کردیم شریک مایند.»  ⁶

گذشته از این، شیعیان این دوران از ویژگیهایی برتر از شیعیان دیگر روزگاران برخوردارند. مانند آنچه در این روایت آمده است:

از حماد بن عمرو، از امام صادق، از پدرشان، از جدشان، از امیر مومنان صلوات الله علیهم در حدیثی طولانی در باب وصیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده که آن حضرت به ایشان فرموده اند:

« یا علی، بدان که عجیب ترین مردم از جهت ایمان و بزرگ ترین آنان از جهت یقین گروهی اند که در آخرالزمان هستند. اینان پیامبر را ملاقات نکرده اند، حجت خدا نیز از دید ایشان پنهان است و به وسیله ی سیاهی روی سفیدی (کنایه از احادیثی که روی کاغذها نوشته شده) ایمان می آورند.»⁷

نظیر این را شاگرد مکتب امیر مومنان صلوات الله علیه بیان می کند:

از قنوه دختر رشید هجری نقل شده که گفت: به پدرم گفتم: کوشش شما (در راه عبادت) چه قدر زیاد است؟ فرمود: دخترجان، گروهی بعد از ما خواهند آمد که بصیرت آنان در دینشان بهتر از کوشش (عبادی) مسلمانان صدر اسلام است.⁸

حال،‌ باید دید چگونه می توان در این آزمون سخت پیروز شد و به تمام آنچه خاندان وحی صلوات الله علیهم وعده داده اند نایل آمد؟

طبیبی که درد را تشخیص می دهد دارو و درمان را هم در کنار آن به مریض ارائه می دهد. طبیبان حقیقی جوامع بشری آن انوار مقدسی اند که با مرکز وحی در ارتباط اند و علمشان از منبع لایزال حق منشعب شده است.

اینان همان گونه که در روایات به بیان دشواری دوران پرداخته اند، در کنار آن،‌به دستگیری از بیمارانشان نیز پرداخته اند و راههای مقابله با آفتهای کشنده این روزگار را ارائه داده اند.

چیزی که هست این است که بیمار باید به خود آید و درد وبیماری را در وجودش درک کند تا پس از آن، به بهره گیری از دارو بپردازد و خود را در راه بهبود و سلامت قرار دهد. اما اگر در راه یافتن درد در وجود خود و یا پیگیری درمان کوتاهی کند، فقط ضررش به وجود خودش می رسد و نابودی را برای خود رقم خواهد زد.

ما در این سلسله مقالات، به لطف بیکران الهی، بر آنیم تا با استفاده از کلام شفا بخش این طبیبان حاذق بشر به سان داروخانه ای داروهای مورد نیاز این بیمار صعب العلاج را -که به صورت تکالیف لازم الاجراست- در اختیارش بگذاریم و بیمار را به استفاده از آنها ترغیب کنیم. 

---

1- رک. بحارالانوار:52/123 ح8 و132 ح36 و همین کتاب: صفحه55 از قسمت مقدمه.

2- رک. همان:52/129 ح25 .

3- یونس:62 .

4- رک. بحار الانوار:52/149 ح76 .

5- رک. همان:51/151 ح6 .

6- بحار الانوار:52/131 ح32 .

7- کمال الدین:1/288 باب25 ح8 .

8- بحار الانوار:52/130 ح27.