گوشه ای از زندگانی بابرکت حضرت معصومه(س)

گوشه ای از زندگانی بابرکت حضرت معصومه(س)

 

تاکنون آن چه از اسوه های دینی معرفی شده، از مردان با فضیلت و اصحاب بزرگوار پیامبر خدا (ص) یا امامان معصوم (علیهم السلام) بوده است. از آن جا که در میان الگوهای مکتبی، زنان با فضیلت نیز فراوانند و گروه بسیاری از خوانندگان و مشترکان این مجله نیز خواهران متعهّد می باشند، در این شماره به سراغ یکی از بانوان نمونه و الگوهای دینی می رویم، باشد که از این سرمشق شایسته، درس ها بیاموزیم و پیروی کنیم.

گلی از بوستان امامت

نهالی که در بوستان امامت بروید و از آب عفاف و نور فضیلت سیراب شود و توان بگیرد و با گذشت زمان، خود به شاخه ای پر بار و زیبا از «شجره طیّبه» دودمان حضرت رسول (ص) تبدیل گردد، شایسته الگوگیری است. بی دلیل نیست که این بانوی پاک را «کریمه اهل بیت» نامیده اند، چون کرامت ها و بزرگواری های این خاندان را در خود در حدّ اعلا جمع کرده است.

حضرت فاطمه معصومه (س) در سال 173 هجری در مدینه دیده به جهان گشود و در خانه ای بزرگ شد که پدری چون امام کاظم (ع) و برادری چون حضرت رضا (ع) در آن می زیست.

نام مادر آن حضرت را «خیزران»، یا «نجمه» یا «اروی » گفته اند که بانویی لایق و پاک و با ایمان بود و چون حضرت رضا (ع) را به دنیا آورد، به لقب «طاهره» آراسته شد. 

میلاد حضرت معصومه سلام الله علیها مبارکباد

میلاد حضرت معصومه سلام الله علیها مبارکباد

 

صدای شادی افلاکیان از کوچه پس کوچه های مدینه به گوش می رسد. از خانه ساده و با صفای امام کاظم علیه السلام ، نوری به آسمان برخاسته است. ستاره ها نورانی تر شده اند و ماه، همچون خورشید می درخشد. صدای گریه ای سکوت آسمان ها را شکسته، انتظار عاشقانه پدری را به پایان رسانده، و لب های پر از نور پیشوای هفتم را به لبخند زینت داده و بر اماممان، حضرت رضا علیه السلام همدمی بخشیده، تا زینبی دیگر برای حسینی دیگر باشد. آری، مدینه از شمیم فاطمه معصومه علیهاالسلام معطر شده است

حضرت فاطمه معصومه (س) در سال 173 هجری در مدینه دیده به جهان گشود و در خانه ای بزرگ شد که پدری چون امام کاظم (ع) و برادری چون حضرت رضا (ع) در آن می زیست.

نام مادر آن حضرت را «خیزران»، یا «نجمه» یا «اروی» گفته اند که بانویی لایق و پاک و با ایمان بود و چون حضرت رضا (ع) را به دنیا آورد، به لقب «طاهره» آراسته شد.

فاطمه معصومه (س) در دامان ایمان و پاکی رشد کرد و در چشمه عفاف و عصمت و علم و حکمت به طهارت روح و جان رسید. نسب و تبارش نبوی، فاطمی و علوی بود. جدّ او از طرف مادر از نسل امام حسن مجتبی (ع) و از طرف پدر از نسل امام حسین (ع) بود. از این رو در زیارت نامه اش خطاب به او گفته می شود: «السلام علیکِ یا بنتَ الحسنِ و الحسین».

عبادت و ادب، شاخ و برگ روییده بر آن «سرو پاک دامنی» بود. ویژگی های روحی و خصایص فردی و خلق و خوی والایش سبب شده بود که ا ورا کریمه خاندان رسالت بنامند و با این لقب در زبان عالمان و فقیهان شیعه از او یاد می شد؛ لقبی که از میان بانوان اهل بیت، تنها مخصوص او بود. 

ذکر سبعه معروف به اذکار هفتگانه

ذکر سبعه معروف به اذکار هفتگانه

 

ذکر سبعه

یکی از زیباترین جلوه های ارتباط عاشقانه با خدا و اساسی ترین راه های سیر و سلوک، ذکر است؛ «ذکر الهی» چون نسیم فرحبخش، حیات معنوی را به انسان هدیه می کند. قلب خسته و افسرده انسان با «یاد خدا» طراوت می یابد و در کشاکش مشکلات و انبوه گرفتاری ها، به یاد معشوق است که اطمینان و آرامش را برای جان ها به ارمغان می آورد.  یکی از بهترین اذکار، ذکر سبعه است که روایات مختلفی درباره آن وجود دارند.

اذکار سبعه:
در داستان ها تسبیحات اربعه داریم، ولی تسبیحات یا ذکرهای سبعه نداریم. این گونه اذکار معمولاً اذکاری است که مورد تجربه و عمل بزرگان اهل معرفت و کمال است و برداشت خود آن ها از اذکار گوناگون و تلفیق میان آنها است که به شاگردان خود توصیه کرده و به آن ها انتقال میدهند.

در مورد خواص این ذکر نیز چیزی از زبان این بزرگان بیان نشده ولی از بیان و تعبیر آقای صدیقی استفاده میشود که ذکری بسیار مؤثر و کار گشا است. و در مورد ذکر سبعه چنین می گوید: من هرسال مکه که میرفتم پیش از رفتن به مکه به پیشگاه آیت‌الله بهاءالدینی میرسیدم و نصیحت میخواستم از ایشان. ایشان به من نصیحت هایی می کرد و من این سفارش ها را در سفر مکه عمل میکردم. بعدهم که داشتم میامدم، یک عمامه ای یا چیزی را برای ایشان هدیه می خریدم. 

مظاهر ریا و خودنمایی

مظاهر ریا و خودنمایی

 

خودنمایی فقط محدود به یک مورد نیست و تمام توانایی های انسان می تواند ایزار ریا باشد

 

مظاهر خودنمایی
ریا و خودنمایی به گونه های مختلفی صورت می گیرد و محدود به موارد خاصی نیست و می توان گفت: تمام توانایی های انسان همچون ثروت، علم و مقام می تواند، ابزار خودنمایی باشد.

امام صادق علیه السلام فرمود:
اکثر آنچه که در آن ریا واقع می شود شامل ریا در نحوه سخن گفتن، خوردن، راه رفتن، همنشینی، لباس، خنده، نماز، حج، جهاد، قرائت قرآن و.. . می شود.[1]

فشار قبر چیست؟ + راههای کاهش فشار قبر

  فشار قبر چیست؟ + راههای کاهش فشار قبر 

فشار قبر چیست

از هولناکترین عذاب‌های قبر که میت در شب اول قبر به آن مبتلا می شود، فشار قبر است که مومن و کافر، کوچک و بزرگ، باید حد طبیعی و ناگزیر آن را تحمل کنند اما این فشار تحت اعمال انسان و پرونده ای که با اوست بسیار متغیر است.

 فشار قبر چیست؟
اما در مورد اینکه واقعیت فشار قبر چیست و کیفیت آن به چه شکلی است، اطلاعات دقیقی در دست نیست. برخی همچون علامه مجلسی، علامه حلی، علامه شبر و مرحوم حمصی رازی معتقد به عذاب جسد هستند. به عقیده این بزرگان و برخی دیگر، ممکن است روح در عالم قبر، در بدن داخل شده و عذاب را تحمل کند ... علامه مجلسی می‌فرماید: انما السوال و الضغطة فى الاجساد الاصلیة ...؛ سوال و تنگی و فشار قبر مربوط به جسد اصلی است.(جسد اصلی در مقابل جسد برزخی)
 

داستان‌هایی از امام جعفر صادق (ع)

  داستان‌هایی از امام جعفر صادق (ع)

 

سیره‌ی امام جعفر صادق (ع)

شخصیت امام صادق(ع) به اندازه‌ای جامع و برجسته است که افزون بر شیعیان، عالمان و عارفان اهل تسنن نیز توجهی ویژه به آن حضرت داشته و برتری علمی و شخصیتی ایشان را ستوده و از آن حکایت‌ها نقل کرده‌اند. در ادامه روایاتی از سیره ی امام صادق(ع) را می‌خوانیم.

فضیلت میهمان بر میزبان

محمّد بن قیس حکایت کند:

روزى در محضر مبارک امام جعفر صادق علیه السلام نام گروهى از مسلمانان به میان آمد و من گفتم: سوگند به خدا، من شب ها شام نمى خورم ، مگر آن که دو یا سه نفر از این افراد با من باشند؛ و من آن ها را دعوت مى کنم و مى آیند در منزل ما غذا مى خورند.

امام صادق علیه السلام به من خطاب کرد و فرمود: فضیلت آن ها بر تو بیشتر از فضیلتى است، که تو بر آن ها دارى.

اظهار داشتم: فدایت شوم، چنین چیزى چطور ممکن است؟!

در حالى که من و خانواده ام خدمتگذار و میزبان آن ها هستیم؛ و من از مال خودم به آن ها غذا مى دهم؛ و پذیرائى و انفاق مى نمایم!!

حضرت صادق علیه السلام فرمود: چون هنگامى که آن ها بر تو وارد مى شوند، از جانب خداوند همراه با رزق و روزى فراوان میهمان تو مى گردند و زمانى که خواستند بیرون بروند، براى تو رحمت و آمرزش به جا خواهند گذاشت . 

آیا مردگان همدیگر را میبینند؟

آیا مردگان همدیگر را میبینند؟

 

دیدار ارواح در عالم برزخ

واقعیت این است که آگاهی ما از عالم پس از مرگ و برزخ بسیار محدود و نا چیز است و این مقدار آکاهی از آن عالم نیز به برکت قرآن و اخبار معصومین برای ما حا صل شده است. درباره دیدار ارواح پس از مرگ روایات بسیاری آمده که در این بخش از بیتوته آورده‌ایم.

دنیای پس از مرگ

طبق آنچه از قرآن و سنت استفاده می‌شود، انسان در فاصله میان مرگ و رستاخیز عمومی یک زندگانی محدود و موقتی دارد که برزخ و واسطه میان حیات دنیا و حیات آخرت است. انسان پس از مرگ از جهت اعتقاداتی که داشته و اعمال نیک و بدی که در این دنیا انجام داده، مورد بازپرسی خصوصی قرار می‌گیرد و پس از محاسبه اجمالی طبق نتیجه‌ای که گرفته شد، به یک زندگی شیرین و گوارا یا تلخ و ناگوار محکوم گردیده، با همان زندگی در انتظار روز رستاخیز عمومی به سر می‌برد.

در برخی روایات آمده که وقتی مومنی از دنیا می رود مومنان موجود در عالم برزخ به استقبال او می آیند و به او خوشآمد می گویند و از او سراغ احوال دوستان و مومنان موجود در دنیا را می گیرند؛

از عالم برزخ گفته شده است که ارواح مؤمنین یکدیگر را ملاقات مى‏کنند و از یکدیگر سؤال مى‏کنند، حتى همدیگر را مى‏شناسند، هنگامى که روح تازه‏اى بر آن‏ها وارد مى‏شود، به هم مى‏گویند او را به حال خود وابگذارید، چون از واقعه عظیمى به سوى ما آماده است. سپس از وى مى‏پرسند آیا فلان کس را دیدى؟ بر سر او چه آمد؟ چه شد؟ اگر بگوید من که آمدم زنده بود اظهار امیدوارى مى‏کنند که او هم نزد آن‏ها بیاید. ولى اگر بگوید از دنیا رفته بود مى‏گویند (بیچاره) سقوط کرد و این اشاره به این دارد که چون به بهشت برزخ نیامده، حتماً به دوزخ برزخى رفته است.

زکات باطنى چیست؟

زکات باطنى چیست؟

 

زکات بر 9 چیز واجب است

زکات مخصوص اسلام نیست بلکه در ادیان پیشین نیز بوده‌است. زکات و نماز از مشترکات همه ادیان آسمانی است. 

زکات چیست؟

زکات از دستورهای اسلامی و یکی از فروع دین است و در مورد چیزهایی وضع شده که انسان آن‌ها را با کمک طبیعت به وجود می‌آورد، آن هم طبیعت سهل و ساده؛ یعنی انسان به نسبت، کار کمی انجام داده و طبیعت کار بیشتر را انجام می‌دهد و محصول را مفت و رایگان در اختیار انسان می‌گذارد.

مثلاً گندم که انسان بوجود می‌آورد در قسمت کمی، فکر و عمل او دخالت دارد و قسمت بیشتر، فعالیت طبیعت است. از این رو اسلام به انسان می‌گوید اینجا که از سخاوت طبیعت استفاده می‌کنی مقداری از آن را باید در راه‌های دیگر بدهی. البته سؤال مهمی که اینجا مطرح می‌شود این است که چرا گندم باید زکات داشته باشد و برنج نداشته باشد؟ این مسئله در سابق هم مطرح بوده‌است در جواب گفته‌اند، آن سادگی که در موارد زکات هست در برنج نیست یعنی به آن سادگی که گندم به دست می‌آید برنج به دست نمی‌آید و زحمت زیادی می‌خواهد و زکات در واقع به این علت است که یک مقدار از چیزی را که طبیعت رایگان در اختیار انسان قرار می‌دهد به دیگران بدهد.

نکوهش حسادت در احادیث ائمه اطهار

نکوهش حسادت در احادیث ائمه اطهار 

 

حدیث درباره‌ی حسادت

حسادت یکی از زشت‌ترین و قبیح‌ترین خصلت‌هایی است که در هر جامعه‌ای دیده می‌شود، در نکوهش حسد همین بس که نخستین قتلی که در جهان واقع شد از ناحیه قابیل نسبت به برادرش هابیل بود که بر اثر حسد چنین اتفاقی افتاد.

پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم:

الحاسدُ جاحِدٌ لأنّهُ لَم یَرضَ بِقضاءِ الله.

آدم حسود ـ در حقیقت ـ یک آدم لَجوج و ستیزه‌جو است. زیرا او به قضا و مقدرات الهی تن نمی‌دهد.

(لئالی‌الاخبار، ج ٢، ص ١٩١)

امام علی (علیه‌السلام):

اَلحسدُ داء عَیاءٌ لایزولُ اِلاّ بِهَلْکِ الحاسِدِ أَو مَوتِ المَحسود!

حسد یک بیماری علاج‌ناپذیری است که جز با از پای درآمدن حسود یا مرگ طرف مقابل زوال نمی‌پذیرد!

(فهرست غرر، ص ٦٧)

امام جعفرصادق(علیه‌السلام):

النَّصیحةُ مِن الحاسِد محال!

توقع نصیحت و خیرخواهی از آدم حسود محال است!

(خصال، ج ١، ص ١٢٧)

فضایل نماز صبح در کلام ائمه اطهار

  فضایل نماز صبح در کلام ائمه اطهار

نماز صبح مشهود ملائک است

در روایات اسلامی آمده که: نماز صبح از میان نمازها این امتیاز دارد که ملائکه شب و ملائکه روز آن را مشاهده می کنند.زیرا نماز صبح اگر در اول وقت خود انجام شود دقیقاً در لحظه ای انجام شده است که ملائکه شب جای خود را به ملائکه روز می دهند. و هر دو گروه از فرشتگان شاهد اقامه آن خواهند بود، بنابراین نماز صبح که در اول وقت خوانده شود در دو پرونده ثبت می شود.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: 

«لان اصلی الصبح فی جماعة احب الیَّ من ان اصلّی لیلتی حتی اصبح»

اگر نماز صبح را به جماعت بخوانم، در نظرم محبوب تر از عبادت و شب زنده داری تا صبح است.

امام علی (علیه السلام) فرمود:

«من صلی الفجر فی جماعة رفعت فی صلاة الابرار و کتب یومئذ فی وفد المتقین»

کسی که نماز صبح را به جماعت بخواند، نمازش در میان نماز نیکان بالا برده می شود و آن روز [نامش] در جرگه پارسایان نوشته شود.