مایه نجات از هر بدى! توکل

مایه نجات از هر بدى! 

امام جواد علیه السلام: سه چیز است که هر کس آن را مراعات کند ، پشمیان نگردد : 1 - اجتناب از عجله ، 2 - مشورت کردن ، 3 - و توکل بر خدا در هنگام تصمیم گیری. (کشف الغمة ج ‏2 ، ص 349)

یکی از فضائل اخلاقی توکل است و آن به این معناست که به خدا اعتماد کرده و همه ی امور زندگی خود را به او واگذار کنیم.

 آری توکل مقامی از مقامات موحدین و تکیه گاهی محکم در زندگی مومنین است که اطمینان قلبی به آنها می دهد آنچه در عالم اتفاق می افتد همه از جانب پروردگار متعال بوده و تنها قدرت اوست که تاثیرگذار است. پس در واقع از دریچه چشم یک موحّد، سرچشمه تمام قدرت‌ها و نیروها تنها خداوند متعال است.

توکل امیدی عمیق و نیرو بخش در دل مومنین است که باعث می شود آنان با صبوری و به راحتی در برابر حوادث روزگار و مشکلات زندگی تاب بیاورند. 

توکل درآیینه ی روایات:

امام على علیه السلام: توکل بر خداوند، مایه نجات از هر بدى و محفوظ بودن از هر دشمنى است.(بحارالأنوار، ج 75، ص 79 ، ح 56)

امام على علیه السلام: هر کس به خدا توکل کند، دشوارى ها براى او آسان مى شود و اسباب برایش فراهم مى گردد. (تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 197 ، ح 3888)

امام صادق علیه السلام: بى نیازى و عزّت به هر طرف مى گردند و چون به جایگاه توکل دست یافتند در آنجا قرار مى گیرند. (کافى ج 2، ص 65، ح 3) 

توجیه گناه خطری در کمین انسان

توجیه گناه خطری در کمین انسان

 

وسوسه‌هایی‌که باعث می‌گردد، انسان مرتکب گناه شود، بر دو قسم است:

1- گاهی وسوسۀ مستقیم شیطان است؛ که گناه را آن‌چنان شیرین برای انسان جلوه می‌دهد، که او را به انجام دادن گناهانی نظیر غیبت، تهمت، شایعه‌ پراکنی، چشم‌چرانی، دزدی و آزار و اذیت دیگران، و... وادار می‌سازد.

2- گاهی وسوسۀ خنّاس است؛ یعنی شیطان، انسان را به انجام معصیتی امر می‌کند، ولی در عین‌حال، توجیه خود را ضمیمۀ آن گناه نیز می‌کند. که تکاتی در این زمینه قابل تامل است:

الف: خطر بیشتر
خطر این قسم دوم از وسوسه، به‌دلیل وجود توجیه، بسیار بیشتر از قسم اول است. زیرا انسان توجیه‌گر، خود را گناه‌کار نمی‌بیند که به فکر توبه بیفتد و تصمیم به جبران گناهان خویش بگیرد. و لذا چنان در سراشیبی سقوط، قرار می‌گیرد تا به هلاکت برسد.

ب: گناه را به نیت ثواب انجام دادن
گاهی اوقات، خطر توجیه گناه، تا حدی‌است‌که باعث می‌گردد انسان، آن عمل، را حتی به نیت ثواب و قرب به خدا، هم انجام دهد. قرآن کریم این‌گونه افراد را ورشکسته‌ترین افراد می‌داند:

«قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرینَ أَعْمالاً، الَّذینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً»،[کهف 104-103]؛ «بگو: آیا شما را از زیان‌کارترین مردم آگاه گردانم؟ آنان‏ کسانى‌‏اند که کوشش‏شان در زندگى دنیا به هدر رفته و خود مى‏‌پندارند که کار خوب انجام مى‏‌دهند.»

در جریان کربلا، افراد بی‌بصیرتی‌که در رکاب یزید شمشیر زدند، کسانی بودند که با توجیه خروج حسین بن علی علیه السلام بر خلیفه وقت، در مقابل امام صف کشیدند. و آن جنایت عظیم را با قصد قربت، رقم زدند. امام باقر علیه السلام مى‌‏فرماید:«سى هزار نفر در کربلا جمع شده بودند براى کشتن پسر پیغمبر «وَ کُلٌ‏ یَتَقَرَّبونَ‏ الَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِدَمِهِ» و همه آن‌ها به قصد قربت آمده بودند؛ به حسین بن على شمشیر مى‏‌زدند براى این‌که به بهشت بروند.»[1]
 

اهداف پشت پرده کسانیکه همسرپیامبر ص را در جنگ جمل باخودشان همراه کردند چه بود

اهداف پشت پرده کسانیکه همسرپیامبر ص را در جنگ جمل باخودشان همراه کردند چه بود

 

1.اگر درجنگ به پیروزی برسند وبتوانند حضرت علی ع را شکست بدهند که بامشروعیت همراهی همسر پیامبر ص برای خود خلافتی دست وپا کنند

2.اگرنتوانند و در جنگ شکست بخورند بازهم حضرت علی ع درتنگنا قرار میگیرد و بدنامی برای او تا ابد درست میکنند و بعنوان کسی که باهمسر پیامبر ص جنگید و خونخواهان خلیفه به قول خودشان مظلوم(عثمان)را کشت و ازقاتلان عثمان حمایت کرد معرفی کنند و با اینکار همه سوابق عالی امیرالمؤمنین ع را در نزد مسلمانان خراب کرده و اورا قاتل عثمان و اصحاب پیامبر ص و مسلمانان که در جنگ جمل کشته شدند معرفی کردند و زمینه لعن علی ع به مدت 70سال توسط امویان فراهم شد

3.کشتن اصحاب حضرت علی ع و خالی شدن اطراف امیرالمؤمنین علی ع از یاران واقعی اش و سقوط حکومت و یا کوتاه شدن مدت خلافت حقه ایشان

4.اگر در آینده کسی از ائمه معصومین س که اولاد پیامبر ص هستند خواست بر علیه خلافت ناحق آنان قیام کند به راحتی و با دلیل شرعی(که شورش کننده برعلیه خلیفه مسلمین باید سرکوب شود حتی اگر منتسب به پیامبر ص باشد،مانند حضرت علی ع که بعنوان خلیفه مسلمین بااصحاب وهمسر پیامبر جنگید) اورا به قتل برسانند. 

دلیل عدم ازدواج مجدد حضرت علی در زمان حیات حضرت زهرا (س) چه بود ؟

دلیل عدم ازدواج مجدد حضرت علی در زمان حیات حضرت زهرا (س) چه بود ؟

 

چرا حضرت علی علیه السلام در زمانی که حضرت فاطمه سلام الله علیها در قید حیات بود؛ همسر دیگری اختیار نکردند؟
 
پاسخ
به چند دلیل حضرت علی علیه السّلام تا حضرت فاطمه علیها السّلام در قید حیات بودند، همسر دیگری اختیار نکردند.

شیخ طوسی در امالی از امام صادق علیه السّلام نقل کرده:

«تا زمانی که حضرت فاطمه علیها السّلام زنده بود خداوند متعال زنان دیگر را برای علی علیه السّلام حرام کرده بود.»

ابو بصیر اسدی که راوی این حدیث است، می گوید: پرسیدم: چگونه؟

امام علیه السّلام فرمود: «چون فاطمه علیها السّلام همیشه طاهر بود و هرگز حائض نمی شد»

علامه مجلسی در باره این حدیث دو احتمال داده است:

اوّل: چون حائض نمی شد؛ لذا علی علیه السّلام عذری برای ازدواج با زنان دیگر نداشته است.

دوم: جلالت و عظمت شأن فاطمه مانع از ازدواج مجدّد علی علیهما السّلام بوده است.[1]
  

نگهداری حیوانات خانگی از منظر دین

نگهداری حیوانات خانگی از منظر دین

 

در آموزه‌های دینی و سیرۀ پیشوایان دین در رابطه با مسئلۀ نگهداری حیوانات خانگی از قبیل خروس، مرغ، گوسفند، بز ماده شیرده و کبوتر و حتی مواظبت از گربه روایاتی به دست ما رسیده است که وجود این روایات استحباب و ثواب در امر نگهداری این‌گونه حیوانات را می‌رساند، لذا نگاه دقیق دین و آموزه‌ای اسلامی به امر نگهداری حیوانات خانگی می‌توان مبیّن اهتمام آموزه‌های دینی به بهره‌گیری از فواید مادی و معنوی حیوانات خانگی و نیز رعایت حقوق حیوانات باشد. در ادامه برخی روایاتی که نگهداری حیوانات خانگی را مورد تأیید قرار داده‌اند برای مخاطبین ارائه می‌گردد:

 به‌ عنوان نمونه توصیه‌های فراوانی که در مورد نگه‌داری کبوتر وجود دارد؛ زید شحام نقل کرده است: در نزد امام صادق علیه الاسلام   صحبت از کبوتر شد و ایشان فرمودند: «آنها را در خانه‌هاى خود داشته باشید که محبوب هستند».

 پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله) به عمه خود فرمودند: «که چه مانع است تو را از آن‌که در خانه خود برکتى نگاه‌داری؟ گفت: یا رسول اللّه برکت کدام است؟ فرمودند: گوسفندى که شیر دهد. هر که در خانه او گوسفند شیرده یا بز شیرده یا گاو شیرده باشد باعث برکت خانه او مى‏شود.»

 امام کاظم علیه الاسلام  فرمود: «نشاید که خانه هر یک از شماها از سه چیز تهى باشد که آنها آباد کن خانه باشند: گربه و کبوتر و خروس و اگر با خروس مرغى هم باشد چه ‌بهتر وگرنه باکى نیست بر کسى که توانا بر آن نیست. »

 هم‌چنین روایات بی‌شماری، در زمینهٔ نگهداری حیوانات در منزل از سوی ائمۀ اطهار علیهم السلام  ذکر گردیده است که برای اجتناب از اطاله در کلام مخاطبین می‌توانند به آن منابع مراجعه نمایند.