العجل آقا که حسین(ع) منتظرست

 العجل آقا که حسین(ع) منتظرست

مهدیا درد دل سوخته ام را بشنو

                               اندکی از غم پنهانی من را بشنو

اینهمه ظلم و سیاهی به دنیا تا کی

                          خود بگو اینهمه هجران و تطاول تاکی

در غمت بی سر و سامان و حزینم مولا

                           بیکس وبی دل و حیران وغمینم مولا

سوختم،سوختم آقا تو به فریادم رس

                             من گدای توأم آقا،تو به فریادم رس

روزگاریست که من واله و حیران توأم

                      عقل و دین باخته ی آن مه سیمای توأم

بسته ی سلسله جنبان عنایات توأم

                                   گر چه نالایقم آقا ز محبان توأم

بسکه دادم همه جا شرح دل آرائی تو

                          شهر پر گشته ز غوغای تماشایی تو

کاش بهر فرج خود تو دعایی بکنی

                               بهر تعجیل ظهورت تو دعایی بکنی

تا به کی از غم اسلام تو با ناله و آه

                          همچو حیدر بکنی از غم ما سر در چاه

تو گل نرگسی و واله فراوان داری

                                  از غم کرب وبلا ناله فراوان داری

زودتر،زودتر آقا که حسین منتظرست

                            مادرت پشت درافتاد،علی منتظرست

خیل عشاق همه منتظرند در قدمت

                          همه مشتاق سرو جان بدهند درقدمت

شعر:محسن حسینی

الهم عجل لولیک الفرج.آمین

شرح شهادت امام رضا (ع) در منابع اسلامی

شرح شهادت امام رضا (ع) در منابع اسلامی

در روایتی از اباصلت آمده است: «مأمون، امام رضا (ع) را فراخواند و آن حضرت را مجبور کرد از انگور بخورد. آن حضرت به واسطه آن انگور مسموم شد.»

درباره نحوه شهادت امام رضا (ع)، بیشتر عالمان شیعه و همچنین تعداد زیادی از علمای اهل سنت، قائل هستند که آن حضرت مسموم و شهید شده است. البته درباره عامل شهادت امام هشتم، اختلاف‌نظرهایی وجود دارد؛ اما قول مشهور این است که آن حضرت، توسط «مأمون» خلیفه عباسی مسموم و به شهادت رسید.

برخی از علمای اهل سنت بر این نظرند که مأمون، امام رضا (ع) را مسموم نکرده است و برای این گفته خود دلائلی هم ذکر می‌کنند. از جمله آن دلائل این است که مأمون دختر خود را به همسری امام جواد (ع) درآورد. مأمون به برتری امام رضا (ع) در برابر علما استدلال می‌کرد. بعد از درگذشت امام رضا (ع) مأمون بسیار ناراحت و غمگین بود و...
در ادامه خواهیم گفت که به هیچ یک از دلائل در این رابطه نمی‌توان استناد کرد.

دلنوشته درباره امام رضا علیه السلام

دلنوشته درباره امام رضا علیه السلام

وقتی به حرمت می‌روم، از دست صیاد روزگار آهو صفت می‌دوم و خود را به آغوشی می‌اندازم، مهربانتر از آغوش مادر و از آنجا بوی خدا می‌آید، بوی علی، بوی زهرا، بوی حسن و بوی سیب و بوی حبیبم حسین؛ که آنجا فرشته صفتی به جسم خالیم روحی تازه بخشد؛ که کوله بار دردهایم را لحظه‌ای بر زمین بگذارم و نفسی تازه کنم.
 

 *****دلنوشته درمورد امام رضا (ع) *****

رضا جان از بچگی با کرمت آشنایم.آن زمانیکه پدر مرا بلند می کرد و روی شانه اش می نشاند تا بوسه بر صدفی بزنم که دردانه مروارید جسمت در آن آرمیده، و من با تمام شور و شوقم بوسه ای معصومانه بر ضریحت می زدم.رضا جان پاک،ساده،عاشقانه می گویم:با آمدنت روی تمام آبرومندان عشق را سفید کردی و با رفتنت دیدگان عشق تاریک و سرد شده.
 

چرا در زیارات از فرشتگان برای وارد شدن به بارگاه‌های معصومان(ع) طلب یاری می‌کنیم؟

 چرا در زیارات از فرشتگان برای وارد شدن به بارگاه‌های معصومان(ع)

طلب یاری می‌کنیم؟

علت یاری گرفتن از فرشتگان برای ورود به زیارتگاه ها

ملائکه (فرشتگان‌) موجوداتی صاحب عقل و شعور هستند و وظایف گوناگونی بر عهده دارند.

فرشتگان چه موجوداتی هستند؟

فرشته یا مَلَک( جمع آن ملائکه) موجوداتی نامرئی و فرا طبیعی، که مأمور اجرای اوامر خدا در دنیا و آخرت اند. ملائکه دسته ها و وظیفه های مختلفی دارند مثل:نوشتن نامه اعمال، آوردن وحی بر اولیا، محافظت از انسانها و یاری مؤمنان، رساندن روزی مادی و معنوی، گرفتن جان ها، دعا و طلب بخشش کردن برای مؤمنان، هدایت قلب ها، مأموران عذاب. جمعی از ملائکه هم فارغ از امور جهان به عبادت خدا و رکوع و سجود مشغولند.

هر یک از فرشتگان وظیفه و مقامی مشخص دارند و در انجام وظیفه خویش کوتاهی نکرده و از هر گناه و نافرمانی پاک و مبرّا هستند. آن ها میتوانند به بعضی صورت ها درآیند. از این موجودات ۸۸ مرتبه در قرآن نامبرده شده و باور به وجود آن ها قسمتی از ایمان مسلمانان است. مهمترین ملائکه، جبرئیل، میکائیل، اسرافیل و عزرائیل هستند. به هنگام نفخ صور، فرشتگان هم خواهند مُرد و در قیامت مجددا زنده می شوند.

لطف اما رضا(ع) به زوارشان

 لطف اما رضا(ع) به زوارشان

فرزند آیت الله نخودکی این واقعه را چنین بیان میکند؛«سالها پیش پدرم فرموده بودند:وقتی مصمم شدم که به نجف اشرف رحل اقامت افکنم، لیکن در آن هنگام که در یکی از اطاقهای صحن عتیق رضوی در مشهد، به ریاضتی سرگرم بودم، در حال ذکر و مراقبه، دیدم که درهای صحن مطهر عتیق بسته شد و ندا بر آمد که حضرت رضا سلام الله علیه اراده فرموده اند که از زوار خویش سان ببینند.پس از آن، در محلی جنب ایوان عباسی، در همین نقطه که اکنون مدفن پدرم می باشد، کرسی نهادند و حضرت بر آن استقرار یافتند و به فرمان آن حضرت درب شرقی و غربی صحن عتیق گشوده شد، تا زوّار از در شرقی وارد و از در غربی خارج گردند. در آن زمان دیدم که پهنه صحن مالا مال از گروهی شد که برخی به صورت حیوانات مختلف بودند و از پیشاپیش حضرتش می گذشتند و امام علیه السلام دست ولایت و نوازش بر سر همه آن زوار حتی آنها که به صور غیر انسانی بودند، می کشیدند و اظهار مرحمت می فرمودند.پس از آن سیر و شهود معنوی و مشاهده آن رأفت عام از امام علیه السلام، بر آن شدم که در مشهد سکونت گزینم و چشم امید به الطاف و عنایات آن حضرت بدوزم. »پدرم، پس از ذکراین واقعه، محل استقرار کرسی امام علیه السلام را برای مدفن خود، پیش بینی و وصیت فرمودند و بالاخره به خواست خدا، قبل از اذان صبح دوشنبه، در همان نقطه مبارک مدفون شدند.

شروع مصیبتها ورنجهای حضرت فاطمه(س) واهل بیت(س) بعد از رحلت پیامبر(ص)

شروع مصیبتها ورنجهای حضرت فاطمه(س) واهل بیت(س) بعد از رحلت پیامبر(ص)

ما زالت بعد ابیها معصبة الرأس باکیة العین، محترقة القلب.

«بعد از رحلت پیامبر پیوسته شال عزا به سر بسته بود، چشمانى گریان و قلبى سوزان داشت».


دوران شیرین زندگانى بانوى اسلام فاطمه زهرا سلام اللّه علیها با رحلت پیامبر(ص) به سرعت سپرى شد (هر چند به یک معنى در سراسر زندگى او، دوران شیرینى وجود نداشت، چرا که پیوسته فشارها و جنگها و توطئه‏هاى دشمنان بر ضد اسلام و پیامبر آرامش روح فاطمه‏(س) را بر هم مى‏زد).

با رحلت پیامبر(ص) طوفانهاى تازه ‏اى از حوادث پیچیده و بحرانى وزیدن گرفت.

احقاد و کینه‏ هاى بدر، خیبر و حنین که در عصر پیامبر(ص) در زیر خاکستر پنهان بود آشکار گشت.

احزاب منافقین به جنب و جوش افتادند تا هم از اسلام انتقام بگیرند، و هم از خاندان پیامبر.(ص) و فاطمه زهرا(س) در مرکز این دایره بود که تیرهاى زهرآگین دشمنان از هر سوى به سوى آن پرتاب می ‏شد.
 

شهید ثالث شهید مبارزه با فرقه ی ضاله بهاییت

شهید ثالث شهید مبارزه با فرقه ی ضاله بهاییت

 

ملامحمدتقی برغانی معروف به «شهید ثالث» از علمای مبارز و خستگی  ناپذیر با فرقه‌های انحرافی بابیت و شیخیه بود که در تاریخ 29 جمادی‌الاول توسط عمال بابیت به شهادت رسید، از آنجایی که تاریخ سرخ شیعه همواره شاهد و حامل قصه‌های سوزناک و افتخارآمیز مجاهدت و مبارزه بر علیه ظلم و انحراف بوده است. عالمان شیعی نیز در امتداد رهبری و هدایت الهی امامان(ع) همواره تبیین و تبلیغ معارف ناب اسلام و دفاع از مرزهای عقیدتی مذهب جعفری را وظیفه‌ مستمر خود دانسته و در این راه از بذل مال و جان مایه گذاشته‌اند.

خون شهید ثالث خون پاکی بود که در امتداد خون‌های پاک شهیدان راه خدا به زمین ریخت و مایه استواری و نیرومندی حیات شیعه شد، از ابتدای شکل‌گیری فرقه گمراه بابیت و بهائیت عالمان شیعه همواره در صف اول مبارزه علمی با این فرقه برساخته انگلستان بوده و هستند، ایشان یکی از چهره‌های برجسته علمی شیعه است که با تمام توان به مبارزه علمی و دینی علیه بابیت همت گماشت و در این راه به فیض فضیلت شهادت نائل شد، به مناسبت سالرزو شهادت ملامحمدتقی برغانی به بازخوانی زندگانی وی می‌پردازیم که مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم در یادداشتی به تشریح آن پرداخته است:
 

مراد ازمقام محمود در زیارت عاشوراچیست.لعین و ابن‌لعین کیست!؟

مراد ازمقام محمود در زیارت عاشوراچیست

لعین و ابن‌لعین کیست!؟

(بسم الله الرحمن الرحیم)

یزید، معاویه و ابوسفیان از زبان پیامبر(ص) مورد لعن قرار گرفته‌اند و این زمانی اتفاق افتاد که پیامبر در خواب دید میمون‌ها از منبرش بالا می‌روند!

درباره زیارت حضرت سیدالشهدا(ع) روایات فراوانى وجود دارد و در‌باره زیارت عاشوراى معروف، احادیثی از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) نقل شده اما در عین حال سؤالاتی نیز در این حوزه درباره متن زیارت عاشورا و مسائل دیگر درباره آن مطرح شده است.

حجت‌الاسلام جعفری‌پور، مسئول پاسخگویی مرکز تخصصی نماز به برخی شبهات پیرامون متن زیارت عاشورا پاسخ می‌دهد.

زیارت عاشورا یک حدیث قدسی است

*زیارت عاشورا از کلام کدام امام معصوم صادر شده است؟

- زیارت عاشورا آن گونه که از روایت امام صادق(ع) در کتاب مصباح شیخ طوسی به دست می‌آید، از جانب خداوند و حدیث قدسی است، یکی از تفاوت‌های حدیث قدسی با قرآن این است که رساندن آیات قرآن بلافاصله بعد از نزول آن به همه مردم واجب است، ولی ممکن است یک حدیث قدسی از جانب خداوند به پیامبر اکرم(ص) عرضه شود، بدون آنکه پیامبر(ص) آن را به یک نفر هم بگوید یا فقط به افراد خاص مثل سلمان و مقداد و ... تعلیم دهد.

زیارت عاشورا توسط خداوند بیان و توسط جبرئیل امین برای پیامبر اکرم(ص) هدیه آورده شد و امیرمؤمنان(ع) به امام مجتبی(ع) و ایشان به برادرش امام حسین(ع) و ایشان به امام سجاد(ع) و ایشان به فرزندش امام باقر(ع) و او به امام صادق(ع) انتقال دادند تا اینکه در زمان امام باقر و امام صادق(ع) که موقعیت بهره‌مندی خواص شیعیان از این حدیث قدسی ایجاد شد، امام باقر(ع)به علقمه و امام صادق آن را صفوان بن مهران در نجف آموزش دادند، ولی تنها روایتی که زیارت عاشورا را حدیث قدسی معرفی می‌کند روایت امام صادق(ع) در کتاب مصباح شیخ طوسی است. 

روح هستی در میان بستر است

روح هستی در میان بستر است

بوی غم می آید از شهر رسول

بوی اشک حیدر و آه بتول

آسمانی ها همه دل بی شکیب

بر لب شیر خدا امن یجیب

لحظه ها لبریز از دل وا پسی

فاطمه گریان ز داغ بی کسی

میچکد بر گونه ها با صد مَحَن

دانه دانه اشک از چشم حسن

اینکه‌ گویی غم گرفته عالمین

بغض کرده گوشه خانه حسین

در میان حجره ای غرق ملال

آیه های اشک میخواند بلال

روح هستی درمیان بستر است

لحظه های آخر پیغمبر ست

با دلی محزون بحال احتضار

چشم های خسته ی او اشک بار

اشک او از بی کسی حیدر است

قصه نامردی و میخ در است

گوشه ای گرم نیایش با خدا

می برد بالا علی دست دعا

اهل بیت خویش را با اشک و آه

در وداع آخرین دارد نگاه

گاه گوید با علی از غسل و قبر

درد دل با چاه و مظلومی و صبر

گاه گوید با غم و درد و محن

غم مخور هستی من زهرای من

بعد من حامی دست حق شوی

اولین کس تو به من ملحق شوی

بعد من اجر رسالت هیزم است

هستی ام در آتش نا مردم است

اشک او تصویری از حق نمک

در میان کوچه ها غصب فدک

آسمان را رنگ نیلی می زنند

بین کوچه بر تو سیلی می زنند

قطره قطره اشک او دارد سخن

از دل و لب های پر خون حسن

در نگاه آخرش راز مگوست

حرف ها از بوسه زیر گلوست

سالروزرحلت پیامبر ص تسلیت باد

لقب کریم اهل بیت از کجا آمد؟

لقب کریم اهل بیت از کجا آمد؟

امام حسن ـ علیه السلام ـ دارای قلبی پاک و رئوف نسبت به دردمندان و تیره بختان جامعه داشتند و با خرابه‌نشینان دردمند و اقشار مستضعف و کم‌درآمد همراه و همنشین می‌شدند و دردِ دلِ آن‌ها را با جان و دل می‌شنیدند و به آن ترتیب اثر می‌دادند، و در این حرکت انسان‌دوستانه جز خداوند را مدّنظر نداشتند نیز هیچ‌گاه هر ضعیف، ناتوان و درمانده، ناامید از درب خانه آن حضرت برنمی‌گشت، حتّی خود ایشان به سراغ فقرا می‌رفتند و آن‌ها را به منزل دعوت می‌کردند و به آن‌ها غذا و لباس می‌دادند .

1. امام حسن ـ علیه السّلام ـ تمام توان خویش را در راه انجام امور نیک و خداپسندانه به کار می‌گرفت و اموال فراوانی در راه خدا می‌بخشید، مورّخان و دانشمندان در شرح حال زندگانی پر افتخار ایشان، بخشش‌های بی‌سابقه و انفاق‌های بسیار بزرگ و بی‌نظیری ثبت کرده‌اند. آن حضرت در طول عمر خود دو بار تمام اموال و دارایی خود را در راه خدا خرج کردند و سه بار نیز ثروت خود را به دو نیم کردند و نصف آن را برای خود و نصف دیگر را در راه خدا به فقرا بخشیدند.

2. از ابن شهر آشوب روایت شده که روزی امام حسن ـ علیه السّلام ـ بر جمعی از گدایان گذشت که پاره‌ای چند از نان خشک‌ها را بر روی زمین گذاشته‌اند و می‌خورند، چون نظر ایشان به آن حضرت افتاد از امام دعوت کردند و حضرت از اسب پیاده شدند و فرمودند: خدا متکبّران را دوست نمی‌دارد و با ایشان نشستند و از طعام ایشان تناول کردند و سپس از همه گدایان خواستند که برای صرف غذا به خانه حضرت بروند و حضرت بر ایشان طعام‌هایی نیکو حاضر ساختند و به لباس‌های فاخر همه آن‌ها را مزیّن ساختند.

3. تاریخ از بخشندگی‌های امام حسن ـ علیه السّلام ـ داستان‌های فراوان به یاد دارد مثلاً روزی عربی به نزد ایشان آمد و درخواست کمک کرد و امام دستور دادند که آنچه موجود است به او بدهند و قریب ده هزار درهم موجود را به آن اعرابی بخشیدند.

4. نسبت به کرامت‌های امام حسن ـ علیه السّلام ـ داستان‌های زیادی در تاریخ آورده شده است که جای ذکر همه آن‌ها نیست. امّا وقتی از خود امام پرسیدند، چرا هرگز سائلی را ناامید برنمی‌گردانید؟ فرمودند: من هم به درگاه خدا سائلی هستم و می‌خواهم که خدا محروم نسازد و شرم دارم که با چنین امیدی سائلان را ناامید کنم. خداوندی که عنایتش را به من ارزانی می‌دارد، می‌خواهد که من هم به مردم کمک کنم،5 لذا به خاطر این بخشندگی‌ها و کارهای نیکویی که از امام حسن ـ علیه السّلام ـ در مسیر خیر، احسان و کمک به طبقات درمانده و نیازمند انجام می‌گرفت و آنچه را که داشت به آن‌ها می‌بخشید باعث شده که به ایشان کریم اهل بیت گفته شود. پس با توجه به کرامت‌ها و بخشش‌های کم‌نظیر و گاهی بی‌نظیر آن امام بزرگوار لقب «کریم» برازنده آن حضرت است. البته باید توجه داشت که همه ائمه نور واحد هستند و همه دارای تمام فضایل و کرامات هستند. هر چند که شرایط زمان و مکان در بروز و برجسته‌تر شدن برخی از اوصاف آن‌ها دخیل بوده است.



________________________________________

منابع:

[1] . زمانی، احمد، حقایق پنهان، نشر دفتر تبلیغات اسلامی، قم، چاپ اوّل، سال 1375، ص 268.

[2] . قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، انتشارات هجرت، چاپ هشتم، 1374، قم، ج1، ص 417 ـ پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، نشر مؤسسه تحقیقاتی امام صادق، چاپ دوّم، 1374، ص 90.

[3] . مجلسی، محمد باقر، جلاء العیون، نشر انتشارات علمیه اسلامیه، ص 241.

[4] . شیخ عباس، قمی، منتهی الآمال، پیشین، ص 418.

[5] . قرشی، باقر شریف، زندگانی امام حسن ـ علیه السّلام ـ ، ترجمه فخر الدین حجازی، تهران: نشر بعثت، چاپ اوّل، 1376، ص135.